Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2002, Side 18

Náttúrufræðingurinn - 2002, Side 18
ekki getið með vissu fyrr en í bók Jóns Helgasonar (1967). Kristinn H. Skarp- héðinsson getur lundavarps bæði á Fremri- og Innriey árið 1975. Teista Cepphus grylle. Teistuvarp var að finna í þremur eyjanna, eyju nr. 4, skeri nr. 5 og skeri nr. 9. Á tímabilinu 1520 til 1800 sáust við þessar eyjar fjórar, fjórar og tvær fullorðnar teistur (sama röð). Hreiður með tveimur eggjum fannst í eyju nr. 4 vestast, þar sem er dálítil urð eða gijót. Fuglamir hegðuðu sér þannig að álitið var að um fimm pör væri að ræða, enda héldu fuglamir sig tveir og tveir saman. Hvorugur hluta Innrieyjar er vel fallinn til teistuvarps, báðir algrónir og lítið um gjótur. Árið 1975 fann Kristinn H. Skarphéðinsson teistuhreiður með unga í Fremriey og taldi það vera eina teistuhreiðrið í eyjunni. Sennilega hafa teistur orpið lengi í Borgareyjum og Borgarskarfaskerjum þótt ritaðar heimildir skorti. Aðrar fuglategundir. Auk ofangreindra ellefu varptegunda sást einnig einn tjaldur Haematopus ostralegus og nokkrir sendlingar Calidris maritima í eyjunum. Þessar tegundir vom greinilega ekki varpfuglar. Kristinn H. Skarphéðinsson sá 3—4 hvítmáfa Larus hyperboreus þegar hann var á ferð 13. ágúst 1975. Eflaust sjást endmm og sinnum ýmsar fleiri fuglategundir sem verpa ekki í eyjunum, bæði að sumarlagi og á öðmm tímum árs. ■ SAMANTEKT OG AÐRAR ATHUGANIR 11. töflu eru dregnar saman upplýsingar um fjölda varppara í Borgareyjum og á Borgarskarfaskerjum. Könnunin leiddi í ljós samanlagt um 4.000 varppör fugla af ellefu tegundum í eyjunum sumarið 2000. Lundi var í margföldum meirihluta, um 3.800 pör, en rétt er að ítreka að ekki hefur endilega verið egg í hverri notaðri lundaholu. Næstalgengust var rita með tæp eitt hundrað varppör. Ekki er vitað nákvæmlega hvenær topp- skarfur og rita byrjuðu að verpa í eyjunum á síðari árum. Líklega hafa tegundirnar byrjað að verpa þarna á allra seinustu árum; topp- skarfur eftir 1995 og rita sennilega einnig. Sílamáfur er einnig nýlegur varpfugl og tæplega nema um þrír áratugir síðan fýll hóf varp þar í eyjunum. Engin merki fundust um afrán af völdum stóru máfanna, svartbaks og sílamáfs, á öðrum fuglum utan eitt stokkandarhreiður og eitt toppandarhreiður sem voru upptætt. Kristinn H. Skarphéðinsson fann nokkur lundahræ 13. ágúst 1975,ogeftirlýsingu að dæma merki um afrán svartbaka. Ekki virtust máfar hafa drepið neina lunda þegar könnunin fór fram sumarið 2000. Þeir virðast einkum herja á lunda í vörpum síðsumars, þ.e. á þeim tíma þegar lundarnir eru að bera 1. tafla. Varptegundir í Borgareyjum og á Borgarskarfasker/um, ásamt fjölda varppara. - A summary of the breeding bird species of Borgareyjar and Borgarskarfasker and the number of breeding pairs. Tegund Species Fjöldi varppara/ No. ofbreeding pairs Fýll Fulmarus glacialis 10 Toppskarfur Phalacrocorax aristotelis 4 Grágæs Anser anser 8 Stokkönd Anas platyrhynchos 2-3 Toppönd Mergus serrator 1-2 Æðarfugl Somateria mollissima 16 Rita Rissa tridactyla 96 Svartbakur Larus marinus 12 Sflamáfur Larus fuscus 19 Lundi Fratercula arctica 3804 Teista Cepphus grylle 5 192

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.