Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2002, Side 44

Náttúrufræðingurinn - 2002, Side 44
Salix phylicifolia Gulvíðir 5 Sedum villosum Flagahnoðri 3 Senecio vulgaris Krossfífill 2 Silene dioica Dagstjarna 2 Sorbus aucuparia Reyniviður 2 Stellaria graminea Akurarfi 3,6 Taraxacum spp. Túnfifill 4 Thalictrum alpinum Brjóstagras 3 Thymus praecox Blóðberg 5 Trifolium repens Hvítsmári 5 Tussi lago farfara Hóffffill 5,6 Vaccinium uliginosum Bláberjalyng 4 Veronica serpliyllifolia Lækjadepla 3 Vicia cracca Umléðmingur 3,6 ■ DREIFINGARAÐFERÐIR TEGUNDANNA Gróðurgreiningin leiddi í ljós að rúmlega hundrað tegundir hafa numið land þarna í reitnum. Auðvelt er að gera sér grein fyrir hvernig sumar þeirra hafa borist þangað, hvað öðrum viðkemur liggur það ekki í augum uppi og í nokkrum tilvikum er það algjör ráðgáta. Þegar gengið var frá svæðinu 1985 var sáð þarna erlendri grasfræblöndu en ekki er vitað hvaða tegundir voru í henni. Þó er augljóst að tegundum eins og rauð- vingli, hávingli, axhnoðapunti, háliðagrasi og vallarfoxgrasi hefur verið sáð þarna. Þótt tvær síðastnefndu tegundirnar hafi ílenst fyrir löngu eru þær í það miklum mæli þama að þeim hefur greinilega verið sáð. Mikið er þama af hálíngresi og þótt það setjist auðveldlega að í röskuðu landi, a.m.k. hér á höfuðborgarsvæðinu, er ekki ólíklegt að það hafi einnig verið með í fræblöndunni. Vallarsveifgras á svæðinu er mjög breyti- legt, enda er um að ræða safn margra smá- tegunda sem skýr afmörkun verður naumast dregin á milli. Líklegast er að einhverjum hafi verið sáð en aðrar eru greinilega innlendar. Þegar jarðvegur er fluttur til berast oft með honum plöntu- og rótahlutar sem ná að vaxa upp og verða að nýjum einstaklingum. Greinilega hafa elftingarnar og húsapuntur, sem víða eru ríkjandi, borist þannig og einnig er líklegt að silfurhnappur, um- feðmingur og sigurskúfur hafi komið á þennan hátt. Sama gæti hafa átt sér stað með roðafífil og hóffífil þótt dæmi séu þess að þeir sái sér auðveldlega í opið land, einkum þó hóffífillinn (Jóhann Pálsson, óbirt gögn). Ekki er heldur ólíklegt að hvítsmárarenglur hafi borist með aðfluttu efni í byrjun, en hvítsmári er orðinn svo algengur á svæðinu að hann hefur vafalaust dreift sér þar síðan með fræi. Eitthvað af fræi kann einnig að hafa borist með aðfluttu efni en hve mikið af spírunarhæfu fræi hefur lent í efstu jarðlögunum er ógerlegt að geta sér til um. Fræ þeirra plantna sem bera ber dreifist umfram allt með fuglum. Bláberjalyng og krækilyng er þegar orðið mjög algengt þarna á svæðinu og ágætt dæmi um hversu ötulir frædreifarar fuglar eru. Þarna fundust einnig örfáar plöntur af reyniviði og ein planta af sortulyngi, en það hefur verið að breiðast mjög út á þessum slóðum seinustu ára- tugina. Fyrir u.þ.b. 30 árum fannst sortulyng ekki nær Grafarvoginum en í austanverðu Grafarholti, en það er um tvo kílómetra frá botni Grafarvogs. A seinustu árum hefur það verið að skjóta upp kollinum víða í sunnanverðu Keldnaholtinu og nú er það fundið þarna við Gullinbrúna. Hvað veldur þessari auknu útbreiðslu nú er ekki gott segja; einu umhverfisbreytingar sem þarna hafa orðið eru að beit hefur lagst af á þessum slóðum. 218

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.