Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1980, Blaðsíða 50

Náttúrufræðingurinn - 1980, Blaðsíða 50
AGACTCGTGAT TCTGAGCACT A AGACTCGTGAT TCTGAGCACT A AGACTCGTGAT TCTGAGCACTA 4. mynd. Eftirmyndun DKS. Hinir mótsvarandi þættir DKS sameindarinnar skiljast að og hvor þeirra um sig er notaður sem mót við myndun nýrrar sameindar. Tvær tvöfaldar samcindir eru myndaðar sem báðar eru nákvæmlega eins og sú eina sem fyrir var. Til eftirmyndunarinnar þarf margbrotið kerfi lifhvata. nokkurs konar mót við ákvörðun á röð amínósýra í amínósýrukeðju. Akveðin samsvörun er á milli kirnisraðar í DKS og RKS annars vegar og amínósýru- raðar í hvítum hins vegar. Hver þrjú kirni ráða stöðu einnar amínósýru. Segja má að kirnisröö gens búi yfir ákveðnum táknmálstexta sem fruman þarf að þýða yfir á aminósýrumál hvítu ef gagn á að verða af. Til þýðingarinnar notar fruman mjög flókið efnakerfi, enda skiptir miklu máli að hún sé vel af hendi leyst. Táknmál kjarnsýrunnar er nefnt erfðatáknmálið. bað er eitt og hið sama í öllum lífverum jarðar. Hin tvöfalda DKS sameind gerilsins er þannig úr garði gerð að fruman getur eftirmyndað hana nákvæmlega, búið til tvær tvöfaldar sameindir sem hvor um sig er nákvæmlega eins og sú cina sem fyrir var (4. mynd). Þetta gerist i sér- hverri frumukynslóð. Fruman fjölgar sér með tviskiptingu, og sín DKS sam- eindin kemur í hlut hvorrar afkvæmis- frumu. Nýju frumurnar fá báðar sams konar erfðaefni og eru þess vegna báðar gæddar sömu hæfileikum til myndunar smásameinda og stórsameinda. Þannig erfast eiginleikar frumunnar frá kynslóö til kynslóðar. Það sem hér hefur verið sagt um hlutverk stórsameindanna kjarnsýru og hvítu í gerð og starfi gerilfrumunnar á einnig við um allar aðrar frumur ein- frumunga og fjölfrumunga. Það eru einmitt þessar stórsameindir, störf þeirra og samspil, sem öðru fremur ein- kenna lifsskipulag jarðarinnar. Kjarn- sýrurnar sem flytjendur erfðaboða, hvíturnar sem túlkendur þeirra. FRUMUSMÍÐ Hugum nú betur að hvítusameind- unum. Starf þcirra einkennist af mikilli sérvirkni sem er ntjög undir þrívíðri lögutt þeirra kontin. En hvað mótar lögunina? Enginn vafi leikur nú á því að hún mótast sjálfkrafa af amínósýruröð peptíðkcðjanna sem hvíturnar eru 304
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.