Náttúrufræðingurinn - 1935, Síða 23

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
11
iiiiiimim:iiiiiimiiiiHiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiimtiiiiiiiiiiimmiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
Býflugnarækt á Reykjum í Fnjóskadal.
Það er gömul sögn, að eitt sinn hafi nátttröll tvö, karl og
kerling, búið í Vindhólaf jallinu á vestanverðum Bleiksmýrardal.
Þau voru mannætur og sóttu mjög til fanga niður í Fnjóskadal.
Rændu þau fólki um nætur, fluttu það heim í helli sinn og létu
eiga góða daga. En síðan endaði æfi þessara fórnardýra í kjöt-
potti tröllanna.
Einu sinni lögðu bæði tröllin af stað í ferðalag og hugðust
að þurdrekka heita uppsprettu hjá Reykjum, sem er innsti bær
í Fnjóskadal, vestan megin ár. En er þau áttu stutta leið ófarna
að lauginni, ljómaði dagur um loft og urðu tröllin að steinum.
Sjást báðir drangarnir enn í dag. Standa þeir í svonefndu
Reykjahrauni skammt innan við Reyki og hafa hlotið nöfnin
„Karl“ og „Kerling“.
Svo fór um sjóferð þá. Laugin hjá Reykjum streymir enn.
Og eru eigi líkur til að nokkurs staðar finnist þau tröll, er sogið
geti þurra uppsprettu hennar. Við laugina er nú kartöflurækt í
stórum stíl, og einnig trjárækt og blóma. Þó fer því svo langtum
fjarri, að jarðhitinn þar sé notaður til hins ítrasta, og eflaust
gera menn sér eigi nógu ljóst, hversu geysimikil hitaorka þarna
er fólgin.
Við Reykjalaug í Fnjóskadal eru m. a. ágæt skilyrði fyrir til-
raunastöð í býflugnarækt. Mætti byggja þar hallir og aldingarða
í vermihúsastíl handa býflugunum, og rækta þar að sjálfsögðu
allar þær tegundir plantna, sem flugurnar þarfnast til hunangs-
öflunar. Nógur er jarðhitinn til að hlúa að bæði flugunum og
gróðrinum. Og birtu gætu plönturnar fengið af rafmagni úr Laug-
arstrengnum í Fnjóská. Sumarhráslagi og vetrarkuldi ynnu þarna
hvergi á. Og svo vel hagar líka til með laugina, að hún er sunnan
undir háum hólaþyrpingum, í góðu hléi fyrir norðan-næðingum.
Fönn, sem kynni að setjast í nánd til óþæginda, mætti bræði með
vatnsgufu.
Slík tilraunastöð sem þessi með býflugur, væri þjóðþrifa-
stofnun. Atvinnuvegir Islendinga eru eigi svo miklar gróðalindir,
að býflugnaræktin yrði óþörf viðbót. En nákvæmar tilraunir eru