Náttúrufræðingurinn - 1935, Qupperneq 40

28 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiiiimiimmmiiiiiimimiimimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiimmimiiiiiiiiimiiiimmiimuiimiiiiiiiiinimiiiiiininincm
Hvaða fugl?
Það kemur eigi ósjaldan fyrir, að fólk spyr um nöfn á fugl-
um, sem það hafi séð, en ekki þekkt. Er þá fuglinum lýst eins vel
og unnt er, en því miður er alla jafna ógerningur að þekkja fugla
eftir lýsingum manna, nema um því sérkennilegri tegund sé að
ræða. Skulu hér tilgreind tvö dæmi, úr bréfum, sem mér hafa
borizt, en því miður verð eg að láta mér nægja að þakka þeim,
sem sendu, fyrir áhuga þeirra, — fróðleiksfýsn þeirra get eg
ekkisvarað.
1. I Hnífsdal sást í fyrsta skipti 6. maí 1934 fugl, sem eng-
inn þekkti. Lýsingin, eins og hún var í bréfinu, er á þessa leið:
„Að stærð líkur þresti, heldur minni en stærri, dökkleitur að
lit, með fjólubláa slikju um höfuð og háls, með hvítan hálfhring
aftan á hálsi eða höfði. Það, sem einkum einkenndi fuglinn, var,
að vængirnir löfðu niður í líkingu við það, sem er á smáfuglum,
þegar þeir eru að dragast upp. Fuglinn var svo spakur, að eg hélt,
með tilliti til vængjanna, að hann væri að drepast, og bað eg því
dreng, sem hjá mér var, að taka hann, en þá flaug hann og sveif
hér mjög lengi milli húsanna í þorpinu, sem hann flaug oft fast
upp að. Fuglinn var mjög vel fleygur“.
2. Frá Hallormsstað var mér skrifað, 26. júlí 1934:
„Fyrir 3 árum varð eg var við nýjan söngfugl hér í skógin-
um, sem syngur miklu betur en þrösturinn. Röddin fullkomnari
og hvellari. Hann er miklu minni en þrösturinn, mógrár á bolinn,
en ljósari á bringu. Annars hefi eg aldrei náð í hann, svo þetta
er ekki nægilega áreiðanleg lýsing á lit hans. Hann er mjög mann-
fælinn, þó hefir fólk komizt nokkuð nálægt honum.
En nú í sumar fundust egg þessa tittlings. Þau voru tvö í
hreiðri, en annað brotnaði. Hitt eggið sendi eg yður“.
Því miður komst eggið aldrei til mín. Það brotnaði og brot-
unum var fleygt. Á. F.