Náttúrufræðingurinn - 1973, Blaðsíða 48

188
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN

3. mynd. Vestmannaeyjabaldurs'brá. Ljósm. Halldór Dagsson.
Eftir að ég hafði fnllvissað niig um, að ekki væri nema eitt eintak
við Laugarnar af hinni sérkennilegu baldursbrá, taldi ég liyggilegast
að flytja liana á öruggan stað. Ég gróf því plöntuna upp með rótum
og fékk hana í liendur garðyrkjumönnum grasagarðsins í Laugardal.
Hefur hún haft samastað í þeim garði þau 5 ár, sem liðin eru, síðan
hún fannst. Á sínn fyrsta ári í garðinum bar baldursbráin fræ, sem
hafði fyrsta flokks spírunarhæfni, og hið sama má segja um fræ af-
komendanna. En bera Jiá allir einstaklingarnir, sem út af baldurs-
bránni hafa koinið, séreinkenni formóðurinnar, munu menn spyrja?
Því miður hafa Jieir ekki gert það, en einstaklingar með eðlilegar
tungukrónur hafa alltaf verið í áberandi minnihluta. Enn hefur
ekki verið gerð tilraun til að hreinrækta Jretta nýja afbrigði, en ég tel
líklegt, að J^að mundi takast, ef rétt væri á haldið.