Samvinnan - 01.10.1970, Qupperneq 57

síðasta sumar óvirkrar mótstöðu. Nú var friður.
Þeir slógu tjöldum annars staðar, þar sem
þeir fengu leyfi. Hann stóð í útjaðri tjaldbúð-
anna og ræddi við gamlingja, sem fengið
hafði táragas á húðina. Það sveið og hann
þorði ekki að raka sig. Hann var kvekari og
kannaðisf við Svíþjóð. Á morgun höldum við
áfram, sagði hann, þú getur verið með frá
upphafi, þú ert líklega ekki hræddur? Nei,
sagði hann, nei. Nei, hugsaði hann, nei, það
er ég ekki, ég er ekki hræddur, en ég skamm-
aðist mín ekkert, þegar ég kom of seint,
heldur varð ég hamingjusamur. Ég er hér
jú bara til þess að gegnumlýsa mína eigin
afstöðu. Hann fann til mjúkrar, hæglátrar og
rólegrar hamingju, hann var með, en tók ekki
þátt, þetta var ágætt.
Á morgun klukkan 9, sögðu þeir.
Þeir snlktu far saman inní bæinn. Það tók
tvo tíma, hann fór beint uppá hótelherbergið,
rakaði sig og fór í bað, fór í hrein og svöl
náttföt og lagði sig á rúmið. Eftir stundar-
korn stóð hann upp og opnaði sjónvarpið.
Fyrst kom auglýsingamynd um Tiger, leikdáta
í fullum herklœðum með handvélbyssu, og
hann líktist Gl Joe, öðrum leikdáta, sem hann
hafði séð auglýstan áður. Myndin um Tiger
var skemmtileg og dramatísk með hugvitsam-
lega gerðum orustumyndum. Svo kom frétta-
úfsending og svo meira af auglýsingum.
Allt í einu kom fréttamynd frá göngunni.
Hann sá ekki mikið, bara mikinn reyk og her-
menn með gasgrímur, og nokkrir æptu og
flýðu með hendurnar fyrir vitunum. Staðurinn
hét Canon, það vissi hann. Svo kom auglýs-
ingamynd um Millers bjór. Hann hafði smakk-
að hann og horfði á með áhuga. Svo var það
búið og þá kom sápuópera, hann lá á rúminu
og horfði á prógrammið renna í gegn, og svo
kom fréttasending á annarri rás, sem hann
hafði stillt á. Það var smámynd frá göngunni.
Hann sá ekki mikið, bara mikinn reyk og her-
menn með gasgrímur fyrir vitunum, og
nokkrir æptu og flýðu, og viðtal frá tjaldbúð-
unum, sem hann hafði séð. Hann lá grafkjur
55