Andvari - 01.01.1931, Síða 15

Andvarí
Síra Eirikur Briem, prófessor.
H
var góður; 1871—74 kenndi hann nokkrum stýrimanna-
efnum. Einn í þeirra hópi var Markús Bjarnason skip-
stjóri, er síðar varð fyrsti skólastjóri stýrimannaskólans
hér í Reykjavík; tók hann próf í júlí 1873 hjá sjóliðs-
foringjunum á herskipinu Fyllu og hlaut ágætan vitnis-
burð. Er komizt svo að orði í prófvottorði frá þeim,
að hann sé ágætlega að sér í öllum þeim greinum
stýrimannafræðinnar, sem krafizt sé í dönskum stýri-
mannaskólum, og hafi bæði í munnlegu og skriflegu
prófi ágætlega fulinægt þeim kröfum, sem þar séu heimt-
aðar til fyrsta og annars flokks stýrimannaprófs. Sumir
af nemendum Eiríks tóku líka próf í Danmörku og
og farnaðist vel. Með þessu vann Eiríkur mjög þarft
verk fyrir útgerðina hér í bæ. Síðar vann hann að því,
fyrir stjórnina, að undirbúa stofnun stýrimannaskólans,
og samdi frumvarpið að stýrimannaskólalögunum. Setti
hann í þau ýmis ákvæði, er þá voru eigi til í slíkum
lögum í Danmörku, t. d. að athuga skyldi, hvort stýri
mannaefni væru litblindir.
Árið 1873 sótti Eiríkur um Þingeyraklaustur og fékk
veitingu fyrir því 14. júlí, en tók eigi við brauðinu fyr
en árið eftir, vegna þess að Pétur biskup gat eigi misst
hann frá skrifstofustörfunum. Var hann vfgður 3. maí
1874. Kvongaðist hann þá um vorið unnustu sinni, Guð-
rúnu Gísladóttur, dóttur Gísla Hjálmarssonar læknis frá
Höfða í Múlasýslu og Guðlaugar Guttormsdóttur. Reistu
þau þá um vorið bú í Steinnesi. Var hann prestur þar
í 6 ár eða þangað til í fardögum 1880. Hann lagði
mikla alúð við preststarfið eins og allt annað, er hann
tókst á hendur, og lagðist það orð á, að hann stæði
þar flestum prestum framar. Þótt eigi gæti hann talizt
mælskumaður, þóttu stólræður hans góðar, bæði vel
hugsaðar og framsetningin skýr og ræðurnar lausar við