Andvari - 01.01.1931, Qupperneq 70

66
Fiskirannsóknir.
Andvari
þeim, sem ég athugaði, voru sumargotsíldir og fáeinar
nýgotnar.
Ég athugaði mikið af síldinni með tilliti til fitu og
má segja, að hún var yfirleitt vel feit, bæði Diúpsíldin
og Húnaflóasíldin, gilti það einkum um vorgotsíldina,
sem hafði nú haft langan tíma til þess að fita sig eftir
hrygninguna; hún var yfirleitt með mjög mikla innýfla-
feiti (garnmör) og ég geri ráð fyrir, að fitan í bolnum
hafi verið 20 —23°/o, eða jafnvel meira stundum. Sumar-
gotsíldin var ekki eins feit, enda varla liðið meira en
1 — 1 */2 mán. frá fyrstu hrygningu, og sumar nýgotnar
(»blóðsíld«) og einstaka ógotin; hinar fyrtöldu hafa yfir-
leitt varla náð 20 °/o og hinar síðartöldu, langt þar fyrir
neðan, líklega niður að 10 °/o, en gætti lítið í aflanum,
af því að þær voru svo fáar. — Eg mældi (með fitu-
vog) fituna í nokkurum síldum: í 6 síldum vorgotnum
og sumargotnum, veiddum við Ritinn 28. júlí, var hún
að meðaltali 18 °/o, og í 4 síldum, veiddum á sama svæði
31. júlí, var hún 21 — 23 °/o, og það mun hafa verið
vanaleg fita eftir júlílok, í vorgotnu síldinni, en í sumar-
gotsíld út af Straumnesi 7. ág. var fitan aðeins 18—19 °/o-
Húnaflóa-síldin var yfirleitt sæmilega feit, en þó varla
eins og Djúpsíldin. í 4 vorgotsíldum, veiddum 9. ág<
út af Grímsey, var fitan 19—21 °/o og í 4 sumargot-
síldum, frá sama stað, hinum mögrustu sem ég fann
(»blóðsíld«) var hún aðeins 7 °/o og 11 °/o. — Síld sú,
sem Kveldúlfsskipin veiddu við Látrabjarg, og áður er
minnzt á, hafði verið furðu feit, svo snemma sumars
(sennilega vorgotin, en smá); efnafræðingur stöðvarinnaf
sagði mér, að fitan í henni hefði verið 15 °/o, en um
6ama leyti hefði fita í Norðurlands-síld verið 9°/o.
Þetta allt bendir á, að vestfirzk síld getur verið eins
feit og norðlenzk síld á sama tíma ársins.