Andvari - 01.01.1931, Qupperneq 116

112
Hýsing svsilabyla.
Andvari
Spurningin er þá þessi: Er efnaliilum bónda mögU'
legt að hýsa jörð sína án þess að það verði honum
fjárhagslegt ofurefli? Varla er ástæða til að efast um
það, jafnvel þótt enn sé ekki fengin fullkomin lausn máls-
ins. Það er mælt, að til sé ráðning á hverri gátu, vand-
inn að eins að finna rétta lausn, og hún verður ekki
fundin án leitar og tilrauna. —
Á undanförnum árum hafa allmörg íbúðarhús til sveita
verið reist fyrir lánsfé úr byggingar- og landnámssjóði-
Uppdrættir að húsunum hafa oftast verið gerðir í teikni-
stofu sjóðsins, og stærð þeirra og gerð hagað eftir ósk-
um þeirra, sem hús vildu reisa, eftir því sem mögulegt
var. Húsin hafa venjulega verið ein hæð með kjallara
og lofti, og íbúðinni skift í baðstofu, eldhús og fjöS'
*r til fimm svefnherbergi, flest á lofti. — Kostnaður
hefir orðið afar misjafn, venjulegustu fjárhæðir 8—l2
þús. kr. og sum mun dýrari. Oft hefir það komið
fyrir, að hús, sem á einum stað kostaði 10 þús. kr.»
hefir á öðrum kostað 14—15 þús., þótt eins væri
að stærð og skipulagi, fer það sem oftar, að veldur,
hver á heldur. En þessar fjárhæðir, sem hér er um að
ræða, eru ekkert meðfæri smábónda. Það er því auð'
sætt, að hús hans verður að vera af allt annarri gerð,
ef honum á að vera mögulegt að standa straum af
kostnaðinum. En því takmarki verður ekki náð, nema
með náinni samvinnu milli þess, sem teiknar húsin, pg
þess, sem kemur þeim upp og greiðir kostnaðinn. U*1
í löndum er nú kappkostað að hafa ibúðir venjulegi'3
alþýðumanna eins smáar, og um leið eins hagkvæmar
og frekast er unnt. Allt húsrúm, sem ekki er bráð-
■auðsynlegt, er skoðað sem óþörf eyðsla, og þess vegna
sneitt hjá því. Það er jafnvel algengt að eldhús, borðstof*
og dagstofa séu eitt sameiginlegt herbergi, og annar endi