Vikan - 09.04.1970, Blaðsíða 22

Mfli banda ivðiii iMra vatn
leyti dularfullu trúarflokkum, sem
halda hátíðir um þessar mundir. Helzt-
ir umræddra trúarflokka nefnast Um-
handa, Quimbanda og Candomblé. Há-
tíðir þær er hér liefur verið lýst eru
haldnar af Umbanda-fólki, og eru þær
sagðar ósköp saklausar eftir því sem
þarna gerist.
Það var til dæmis fyrir noklcrum ár-
um að annar trúflokkur, sem Macumba
nefndist, vakti hneykslan yfirvalda með
nokkuð ruddalegu atferli. Hópur Mac-
umba-manna hafði undir handleiðslu
eineygðs „spámanns“ drepið einn karl-
mann og þrjú börn með kylfum og
hnífum, á þeim forsendum að þetta
fólk væri haldið djöflinum og árum
hans.
Enn einn trúflokkur fremur árlega
nokkuð blóðuga helgisiði, þegar nokkr-
ar ungar konur og jómfrúr, sem nefnd-
ar eru „dætur hins heilaga“ eða á
portúgölskunni, sem er þjóðtunga
Brasilíumanna, Filhas de Santo, eru
vígðar til prestsþjónustu fyrir guðdóm
sinn. Þessar vígslur eiga sér oft stað i
samhandi við hátíðahöldin til dýrðar
Jemönju.
Við getum hugsað okkur nótt í Sal-
vador, sem er borg á ströndinni miklu
norðar en Rio de Janeiro. Þar hafa
safnazt saman í jaðri frumskógarins
ineðlimir Candoinblé-trúflokksins.
Daufum bjarma frá olíulampa slær
yfir hópinn, sem stígur hringdans eftir
trumbuslætti og syngur til lofs Filhas
de Santo. Sterkur jurtaþefur fyllir loft-
ið og blandast svitalykt dansendanna,
sem stíga taktinn hraðar og hraðar.
Kvenprestur sem ber titilinn „Mae
dc Sanlo“ eða Móðir þess heilaga, gef-
ur merki. .Tafnskjótt eru sjö ungar kon-
ur og stúllcur leiddar inn á hátíðasvæð-
ið. Dansfólkið myndar viðan liring um-
hverfis þessar útvöldu, sem nú eiga að
taka prestvígslu. Þær hafa þá dvalið
um sex mánaða skeið í litlum og myrlc-
um klefa og búið sig þar undir stóru
stundina með föstum og bænahaldi.
Prestsefnin sjö taka sér sæti á jörð-
inni. Síðan eru höfuð þeirra allra nauð-
Borið á borð fyrir vatnagyðjuna á kletti út I læk,
með víni og öllu tilheyrandl.
Yfirkvenpresturinn deplar höfuð og efri hluta lík-
ama þeirra nývígðu með hvítri krít, til merkis um
að þær hafi helgað „gyðju allra vatna“ Iíf sitt.
fólksins og óskir þess verða uppfyllt-
ar.
Þeim Brasilíumönnum fjölgar stöð-
ugt, sem hallast að hinum að ýmsu
'/• ;

Stúlka af Umbanda-trúfiokknum vígð til prestsþjón-
ustu, meða nsöfnuðurinn stígur dans f kring.
rökuð. Þá bregður töframaður, sem
titlaður er „babalao“, hvössum hnífi
og ristir sjö skurði i hægri liandlegg
hverrar stúlku. Verða þær að þola þá
aðgerð án þess að æmta eða skræmta.
Síðan sker töframaðurinn krossmark
ofan í skurðina sjö. Sama aðgerð er
síðan endurtekin á vinstri handlegg