Vikan - 09.04.1970, Blaðsíða 23

<
Hátíöabúið fólkið stígur hringdans á árbakka f
frumskóginum.
Karlar og konur sveifla sér í transi um-
hverfis hinar sjö blóðulrifnu „heilögu
dætur“. Svo gefur Mae ue Santo þeim
allt í einu skipun: „Opnið munninn og
rekið út úr ykkur tunguna!“
Yfirprestynjan steypir nú á tungur
meyjanna dufti, sem malað hefur verið
úr ýmsum jurtum. Síðan tekur hún
flöslcu, sem inniheldur vín, er bruggað
hefur verið úr sykurreyr og dufti, sem
fengizt hefur með því að mala kóral-
slöngu, bætt í. Með þessum töframjöð
verða „dæturnar“ að skola niður urta-
Framhald á bls. 44.
Kvenprestur úr Umbanda krýpur frammi fyrir fórn-
argjöfunum og bíður Jemönju móttaka þær.
stúlknanna og þvinæst á bakinu neðan
við herðablöðin. Að lokum er skorinn
kross á nauðrakaðan hvirfil stúlkn-
anna, og flýtur þá blóð niður um þær
allar, eins og að líkum lætur.
Meðan á þessu stendur verður dans-
inn og söngurinn æ æstari og trylltari.
Kvenprestur og aðstoðarmaður hennar þvo einum
trúuðum um höfuðið. Það táknar að sá hinn sami
sé af öllum syndum þveginn.