Vikan - 09.04.1970, Blaðsíða 21

/
hadimii
aHrivatoa
Negrarnir,
sem fyrir hundruðum ára voru fluttir
í þrældóm til Brasilíu,
tóku með sér frá Afríku trúarbrögð sín,
sem runnu saman við kristindóminn.
Úr þessari blöndu
hafa orðið til margir undarlegir trúflokkar,
sem viðhafa sumir hverjir
nokkuð villimannlega helgisiði
og draga til sín æ fleiri áhangendur.
Blóð flýtur niður um andlit stúlkunnar eftir að hún
hefur verið mörkuð krossi í hvirfilinn. Síðan er
skorinn yfir henni hani eða dúfa, en stundum geit-
hafur.
í sjó i mitti, sönginn á ný. Þegar brimið
hvolfir bátunum og þeir sökkva, þagn-
ar söngurinn og fólkið veður ánægt í
land. Jemanja, „allra vatna gyðja“, hef-
ur heyrt hænir þess og veitt viðtöku
fórnargjöfunum. Nýja árið verður sem
sagt gott ár.
Hátíðir af þessu tagi standa á þess-
ari stundu yfir á hundruðum staða eft-
ir endilangri strönd Brasilíu, frá Ríó lil
ósa Amasonfljóts, og sömuleiðis viðs
vegar inni í landi á hökkum fljóta og
H.i
lækja. Alls staðar syngja menn og dansa
og brenna kertum til heiðurs „gyðju
allra vatna“. Engir bátar eru þó settir
út i árnar. Þess i stað er fundinn ein-
hvers staðar í miðjum árstraumi klett-
ur, sem skagar upp úr vatninu, þó ekki
liærra en svo að yfir skoli. Þar er borið
heldur myndarlega á borð fyrir gyðj-
una með öllu tilheyrandi: dúk og horð-
húnaði, beztu fáanlegum krásum með
tillieyrandi borðvínum. Fólkið dansar
svo og syngur á hakkanum meðal
frumskógartrjánna unz straumurinn
hefur skolað öllu saman af klettinum.
Þá lýstur söfnuðurinn upp fagnaðar-
ópi: gyðjan hefur móttekið fórnargjöf
18. tbi. viKAN 21