Æskan - 01.11.1963, Qupperneq 18

r
Furðuleg frásögn wn hug-
rekki og þolgcedi sjö ára
drengs, sem var heila viku
villtur í veglausum eyðiskógi.
Eftir Norman og Madelyn Carlisle.
4» y arðu ekki langt frá tjöldunum! — Bruce Crozier,
J- sjö ára gamall, hafði í bernsku hlýtt viðvörunum
móður sinnar og leikið sér í námunda við tjöldin
þeirra, sem þau bjuggu í í sumarleyfum sínum í furu-
héraðinu við Arizona Mogollon Rim, þar til hann sá
hérann. Nú tóku fæturnir að hugsa fyrir hann, og Bruce
hljóp á eftir stökkvandi héranum. Snögglega hvarf hér-
inn. Bruce stanzaði. Hjarta hans sló í sífellu af ánægju,
að hann hafði verið nærri honum svo langan tíma. Hvað
um það, — kannski mundi hann finna annan héra á leið-
inni heim?
f hvaða átt voru tjöldin? Bruce stóð grafkyrr og reyndi
að heyra í hinum börnunum, sem hann hafði verið að
leika sér við, eða skot úr byssu eldri bróður sins. En einu
hljóðin, sem hann heyrði, voru þytur vindsins í trjákrón-
unum.
Hann starði upp í bláan himininn. Eaðir hans hafð1
sagt honum, að mikilvægt vaéri að muna, í hvaða átt sól'
in hefði verið, þegar hann hefði verið fyrir utan skog'
inn. Sólin hafði skinið í andlitið á honum, svo að tjöldin
hlutu að vera þessa leið til baka, og hann byrjaði :>Ö
hlaupa. Þannig byrjaði sagan um hugrekki, sem varð
öðrum til aðdáunar, — því að á þessum hráslagaleg*1
októbermorgni byrjaði furðusagan um drenginn, sein
hvergi fannst.
Um níuleytið árdegis uppgötvuðu foreldrar Bruces,
hann var horfinn. Fjöldi sjálfboðaliða kom bráðlega fr‘l
Winslow, þar sem Crozier-fjölskyldan bjó, og klukkai1
níu um kvöldið voru 80 feitarmenn dreifðir víðsveg31
" 'í
um skóginn og ætluðu allir að leita afla nóttina, ef þo1
væri á. Drengnum lilyti að vera orðið mjög kalt.
— Ég hlýt að finna bráðum tjöldin.

o 0