Æskan - 01.11.1968, Síða 30

FJRÁ UNGIINGAMEGLUNNI
Barnastúkan Hjalteyrarblómið nr. 36, Hjalteyri
Að þessu sinni getum við birt fjórar
myndir frá barnastúkunni Hjalteyrarblóminu
nr. 36 á Hjalteyri. Okkur er það að sjálf-
sögðu mikil ánægja, því að við höfum ekki
fyrr fengið tækifæri til þess.
Barnastúkan Hjalteyrarblómið nr. 36 mun
eiga að baki langa og merka sögu í tveim-
ur aðalþáttum. Fyrri þáttinn getum við því
miður ekki rakið að þessu sinni, vegna
ókunnugleika, að öðru leyti en því, að
traustur og trúr heimamaður og ágætur
templar, Kristjén Pálsson, var gæzlumaður
stúkunnar um langt árabil. Síðan lá starf
stúkunnar niðri í mörg ár.
En haustið 1948 var stúkan endurvakin
og gerði það Eiríkur Sigurðsson, kennari á
Embættismenn og félagar.
Akureyri, þá umdæmistemplar. Skólastjór-
inn ungi á Hjalteyri, Guðmundur Frímanns-
son, tók þá strax við gæzlustarfinu og rækti
það samfellt í 18 ár með hinni mestu prýði.
Flytjum við Guðmundi hér með innilegar
þakkir fyrir hið langa, trausta og trúverð-
uga starf hans fyrir Hjalteyrarblómið og
Unglingaregluna.
Þegar Guðmundur Frímannsson hætti
sem skólastjóri á Hjalteyri haustið 1966 og
flutti til Akureyrar, tók samkennari hans,
frú Bertha Bruvik, við gæzlumannsstarfinu
og hefur leyst það af hendi með prýði.
Við þökkum Hjalteyrarblóminu nr. 36
ágæt störf og flytjum því hugheilar framtíð-
aróskir í tilefni af 20 ára samfelldum starfs-
þætti. <
Hinn leyndardómsfulli hestur
Hesturinn fluttist fyrst til
Ameriku með Spánverjum á 15.
öld, en til þess tima höfðu hin-
ir innfæddu, Indiánarnir, )>urft
að fara allra sinna ferða fót-
gangandi. Hinir leyndardóms-
fuilu landnemar og sérstaklega
hestarnir, sem þeir komu með,
höfðu sterk áhrif á Indiánana.
Cheyenne-kynstofninn gaf hest-
inum ])á nafnið „Shunka-
Wakan“, en það þýðir „Hinn
leyndardómsfulli hundur".
Nokkur liluti hestanna, sem
Spánverjar komu með, strauk
frá þeim og varð villtur á slétt-
unum í mið-vesturhluta Norð-
ur-Amerlku. Þar lifðu þeir við
liagstæð skilyrði, þeim fjölgaði
fljótt og þeir urðu að stóruin
hjörðum.
Cheyenne-Indiánarnir urðu
fj'rstir frumbyggjanna til að
kynnast hestinum og hinum
góðu eiginleikum lians. Og
hesturinn varð fljótlega algengl
liúsdýr hjá þeim. Þeir lærðu að
sitja hest og urðu snillingar i
að leika listir sínar á hestbaki.
Við þessa breyttu aðstöðu tóksl
þeim bctur en áður að bjarga
sér, og hungursneyðin, sem
hafði stöðugt setið við þeirra
dyr, ógnaði þeim ekki lengur.
Þeim tókst með aðstoð hestsins
að veiða hópa af nautum á víð-
áttumeiri svæðum en áður, og
náðu meira magni. Auk þess
gátu Indiánarnir tekið sig upp
ineð hú sitt án tafar og fært
sig til betri veiðilanda.
REIKNINGSÞRAUTIR
Svör við þrautum á bls. 511.
Drengurinn fór einn til borg-
arinnar. Árni átti 10 kýr, Ólaf-
ur 14.
458