Æskan - 01.01.1972, Qupperneq 5

Fuglakallið
komu fljúgandi einhvers staðar úr fjarlægð
i fölbláum himinbjarmanum.
Eftir fáar minútur dýfðu sér og skvömp-
uðu tugir svana innan um kornmola, sem
dreifðir voru um vatnsflötinn. Endur syntu
innan um svanina. eins og ysmiklir dráttar-
bátar innan um fyrirferðarmikil hafskip.
Rúmlega hundrað og stöku sinnum yfir
tvö hundruð svanir bregða við. er þeir
heyra kall Phillips. Þeir saekjast eftir korn-
inu á sama hátt og þeir leita venjulega
að fæðu — með því að dýfa höfðinu og
löngum hálsinum niður i grunnt vatn og
tina bita upp af árbotninum.
,,Þeir leyfa mér að koma nokkuð nærri
sér," sagði Phillips, ,,en þeir halda sig i
hæfilegri fjarlægð frá ókunnugum. Sonur
minn, Andy, þaut fram af ákafa til að sjá
þessa fögru sjón. Stór og glæsilegur fugla-
hópurinn færði sig aftur á bak þannig að
milli þeirra og lands myndaðist hindrun.
kalt, autt vatnssund."
Þetta eru ekki tamdir svanir, sem hafðir
eru sem gæludýr. Þetta eru villisvanir. Að
vetrarlagi eru heimkynni þeirra i vogum
og á skipaskurðum nálægt Chesapeake-
flóa, svo og á túndrum eða freðmýrum og
Svanirnir halda sig i hæfilegri fjarlægð frá ungum gesti, meðan þeir leita að gómsætum
kornmolum á botni Choptank-fljótsins.
Albanus Phillips likir eftir svanasöng til
að lokka fuglana að heimili sinu á fljóts-
bakkanum i Cambridge i Maryland.
Áður en Phillips sendi frá sér fugla-
kallið, var fljótsyfirborðið rennislétt og
glitrandi, og ekkert þar að sjá nema hring-
iður, sem mynduðust á við og dreif undan
vindgusti. Er fuglakall Phillips hafði kveð-
ið við, birtist fjöldi stórra hvitra fugla, sem
Myndin sýnir svanina svifa á hijóðið, er
Phillips gefur frá sér. Vænghaf hvers svans
er allt að tveimur metrum.
hæðum Norður-Kanada og Alaska á sumr-
um. Phillips og kornið hans var einfaldlega
orðið þáttur í árlegum lifsháttum þeirra á
vetrum.
Svanirnir koma venjulega á Cambridge-
svæðið i nóvember og dveljast þar til i
marz. Vetrarheimkynni þessara svana eru
á svæði því, sem teygir sig frá Chesapeake-
flóa suður á bóginn langt meðfram strönd
Norður-Carolina að austan og frá Alaska
inn i Bja i Kaliforniu að vestan.
Phillips benti okkur á, að fölgráu ung-
svanirnir hefðu sennilega flogið þessa
löngu leið i fyrsta sinn. Þessir svanir verða
ekki snjóhvitir fyrr en á öðru ári. En fugl-
arnir, sem dvelja veturlangt á Choptank-
fljótinu, vita, þegar þeir eiga að leggja
til flugs. þvi Alþanus Phillips gefur þeim
merki — hút-HÚT-hút.
Hút-HÚT-hút! Hljóðið rauf skyndilega
kyrrðina i vetrarrikinu meðfram Choptank-
fljótinu. Albanus Phillips i Cambridge í
Maryland var að bjóða nokkrum gestum
heim til snæðings.
Það var heimboð, sem gestir hans. tign-
arlegir svanir, skildu vel. i rúmlega tólf
ár hefur Phillips hermt eftir kalli fuglanna
og beint þeim til heimilis sins til að gæða
þeim á slatta af korni.
3