Æskan - 01.01.1972, Blaðsíða 12

Geir á Strikinu. Þarna kenndi margra grasa úr garði mannfélags-
ins og fólkið lét fara vel um sig í sólskininu, enda er engin
bilaumferð um þennan hluta götunnar.
voru nöfn flugfélaganna og merki. Þarna stóð þota Flugfélags
Islands, en hvort það var ,,Sólfaxi“ eða „Gullfaxi" varð ekki séð
vegna fjarlægðarinnar. Þarna voru flugvélar frá SAS flugfélaginu,
frá leiguflugfélaginu Sterling, frá ítalska flugfélaginu Alitalia og
frá Swissair. Þeir sáu hvar þota lenti, og er hún kom nær, sást,
að á henni stóð orðið Finnair. Þá voru reyndar komnar flugvélar
í sjónmál frá öllum Norðurlöndunum utan Færeyjum. Og enn
fleiri nöfn og merki sáust, sem of iangt yrði upp að telja.
Biðsalurinn ( Kastrup er annars heill kapítuli. Þarna eru verzl-
anir af ýmsum tegundum, matvöruverzlanir, sælgætisverzlanir.
vín- og tóbaksverzlanir að ógleymdum minjagripa- og sælgætis-
verzlunum. Enginn þarf að láta sér leiðast, þótt einhver bið verði
á heimferð, en hun varð ekki löng i þetta sinn, þvi brátt hljómaði
rödd i hátalaranum, sem sagði, að farþegar með FÍ261 til íslands
ættu að ganga um borð. Sömuleiðis sést á sjónvarpsskermum, sem
eru víðsvegar um bygginguna, hvenær flugvélar hinna ýmsu flug-
félaga eiga að leggja af stað. Þeir gengu nu út úr afgreiðslusaln-
um og eftir löngum gangi, siðan tók við flutningsbelti, og það
hafði Geir aldrei áður séð. Ekkert var annað að gera en stíga
upp á beltið, og þá flutti það farþegann og farangur hans á fleygi-
ferð í áttina að útgöngudyrunum. Þetta var anzi gaman og þægi-
legt að auki.
Þeir voru samferða flugmönnunum út eftir beltinu, og þar var
reyndar kominn góðkunningi frá þvi á útleiðinni, Skúli Magnússon
flugstjóri og með honum Ámundi Ólafsson aðstoðarflugmaður.
Það kom i Ijós, sem Geir hafði vonað, að „Sólfaxi" var þarna á
ferð. Nú hafði hann reynt báðar þotur Flugfélags íslands, „Gull-
faxa" á útleiðinni og „Sólfaxa" á heimleið.
Eftir að farþegarnir voru komnir um borð og setztir ávarpaði yfir-
flugfreyjan i ferðinni þá og bauð þá velkomna. Eins og venjulega
var öryggisbúnaður þotunnar útskýrður, en siðan voru hreyflarnir
ræstir einn af öðrum, og brátt rann þotan léttilega eftir brautinni.
Flugtakið var að þessu sinni út yfir Eyrarsund, og Geir sá vel
yfir til Svíþjóðar og sérstaklega borgina Malmö, þar sem hann á
kunningja. Stefnan var tekin til islands norðvestur yfir Sjáland
og Jótland og yfir Álaborg, og brátt lá Kaupmannahöfn að baki.
„Sólfaxi" var fljótur yfir Skagerak og þá kom Noregsströnd i
Ijós. Eins og á útleið var skýjað, svo ekki sást niður. Farþegarnir
nutu matar og drykkjar, og kvöldsólin skein glatt inn um glugg-
ana. Flogið var i 35.000 feta hæð, en Skúli flugstjóri sagði, að
þeir hefðu mótvind og yrðu um 3 stundir á leiðinni.
Og á réttum tima risu íslandsfjöll úr sæ. Það var óhemju fögur
sjón að sjá kvöldsólina skina á skalla Vatnajökuls. Vel sást niður,
og Höfn i Hornafirði og Öræfin blöstu við. Vestar var skýjað en
blá rönd til hafsins á bakborða. Og nákvæmlega á fyrirfram til-
settum tíma renndi „Sólfaxi" sér niður úr skýjaþykkninu norð-
vestan við Keflavikurflugvöll og inn á flugbrautina. Lendingin var
svo mjúk, að Geir trúði ekki að þeir væru lentir fyrr en hann
leit út og sá, að þotan rann eftir flugbrautinni. Inni í flugstöðinni
beið fjölskyldan eftir hónum, og þar urðu miklir fagnaðarfundir.
Fjögurra daga ævintýraferð var nú á enda. Svo margt hafði borið
við og margt borið fyrir augu, að nokkur tími mundi liða, þar
til heildarmynd ferðalagsins skapaðist i huganum, en i endurminn-
ingunum myndi þetta ævintýraferðalag til Rinarlanda verða ógleym-
anlegt. Það var Geir viss um. Sv. S.
Kæra ÆSKA.
Ég varð bæði glaður og undrandi, þegar ég frétti, að
ég hefði unnið 4 daga ferð til Rínarlanda og Kaupmanna-
hafnar.
Ferðin var fróðleg og ánægjuleg í alla staði. Skemmti-
legast þótti mér að sigla á Rínarfljóti og i Tivoli i Kaup-
mannahöfn. Ferðafélögum minum, þeim Grími Engilberts
og Sveini Sæmundssyni, þakka ég kærlega fyrir þetta
eftirminnilega ferðalag.
Beztu kveðjur,
Geir Hallgeirsson.
10