Æskan - 01.11.1979, Blaðsíða 24

Eðlilegast er, að ungir safnarar hefji
söfnun sína á því að safna notuðum
íslenskum frímerkjum og reyni að
eignast sem flestar tegundir af þeim.
Þá er mikilvægt að þeir fari sem
allra best með frímerkin. Mörg íslensk
merki eru svo viðkvæm að þau þola
ekki að bögglast, þá brotnar upp úr lit
á framhlið merkjanna og þá eru þau
ónýt. Gæta verður þess að merkin
óhreinkist ekki og alltaf er best að
nota frímerkjatöng.
Ef leysa á merkin af paþpírnum eru
þau sett í volgt vatn og höfð í því, þar
til allt lím er farið af þeim. Sióan er
mesta vatnið látið síga af merkjunum
og þau loks sett í pressu og höfð þar
þangað til þau eru fullþurr. Sérstaka
aðgæslu þarf með frímerki sem eru á
lituðum umslögum, að ekki fari litur í
merkin, því þá teljast þau gölluð og
mjög erfitt er að ná litum úr aftur.
Vanda verður geymslu merkjanna,
og er ágætt að hafa þau í innstungu-
bókum. Það verður að gæta sérstak-
lega vel að tökkunum á merkjunum.
Þó að ekki vanti nema hluta af takka
er merkið gallað.
Tegundasöfnun er mjög vinsæl
meðal ungra safnara. Einfaldasta
form á henni er að safna öllum
merkjum ákveðinnar tegundar, til
dæmis dýramerkjum, blómamerkjum,
íþróttamerkjum, flugmerkjum og svo
framvegis. í tegundasöfnun eru oft
bæði íslensk og erlend merki og þessi
söfnun getur verið mjög fræðandi og
skemmtileg.
Ef við tökum íslensk dýramerki til
dæmis þá eru til 11 merki með mynd-
um af þorski og síld, útgefin á árunum
1939—1945, tvö merki með mynd af
laxi útgefin 1959 og líka mætti nefna
fiskiðnaðarmerkin þrjú útgefin 1971.
Fuglamerki eru til dæmis tvö merki
með mynd af æðarfugli útgefin 1959,
fálki 1959, rjúpa, tvö merki, 1965,
haförn 1965, himbrimi 1967 og kría,
tvö merki, 1972.
Hins vegar er mjög lítið til af merkj-
um með myndum af húsdýrunum
okkar. Aðeins þrjú merki eru til með
mynd af hesti útgefin 1958 og 1960.
Ekkert merki er til með mynd af
slensku sauðkindinni, nema ef telja á
mynd af fjárhópi í atvinnuvegasettinu
jtgefiö 1950—1954. Frændur okkar
ræreyingar hafa gert sauðkindinni
lærra undir höfði. Þeir gáfu út 19.
mars síðastliðinn merki með mynd af
færeyskum hrút. Þetta er verðmesta
merki sem Færeyingar hafa gefið út
til þessa, 25 krónurfæreyskareða um
1650 íslenskar krónur.
Færeyingar hófu eigin frímerkjaút-
gáfu 1975 og hefur útgáfa þeirra verið
til fyrirmyndar og þeim til mikils sóma.
Páll Gunnlaugsson.
fagra og angurblíða, sem veldur klökkvanum. Aldrei hafa
nein jól liöið svo, að ég hafði ekki minnst þess, sem nú
var frá sagt, og ég hef leitast við að flytja jólin frá æsku-
heimili mínu inn á mitt eigið heimili í þeirri von, að
drengirnir mínir megi síðar meir minnast aðfangadags-
kvölds með sömu gleói og ég.
Á íslandi segjum við að jólin standi í 13 daga og þess
vegna heitir síóasti dagurinn hjá okkur ,,þrettándi"; hann
er auðvitað haldinn hátíðlegur. Sá dagur, er mestur var
hátíðisdagur næst aðfangadegi, var gamlársdagur eða
gamlárskvöld. Viö höfðum verið að skemmta okkur allt
kvöldið, en nokkrum mínútum fyrir kl. 12 skiþuðu allirsér
umhverfis hljóðfærið, og jafnskjótt sem kirkjuklukkurnar
byrjuðu að hringja inn nýja árið, tókum við að syngja
nýárssálminn: ,,Nú árið er liðið í aldanna skaut, og aldrei
það kemur til baka.“
Mérfannst þetta eitthvað svo skelfing vonleysislegt, að
það var ómögulegt annað en vikna, enda þótt við krakk-
arnir iðuðum í skinninu, að geta þotið út og niður að
höfn, til að sjá þá dýrðlegu sýn, þegar flugeldum var
skotið af öllum skiþum. Ég man, að þegar átti að fara að
syngja nýárssálminn, kom yngri bróðir minn, sem er
yngstur okkar systkina, inn í stofuna og var þegar kom-
inn í frakka, snjósokka og vettlinga. Spígsporaði hann
fram og aftur sem næst dyrunum, og um leið og söngur-
inn þagnaði var hann kominn út um dyrnar eins og skot
af stað niður í bæ; við hinir krakkarnir stilltum hraða
okkar nokkru meira í hóf.
Þegar svo seint og síðar meir kyrrð var komin á í hús-
inu, lét pabbi Ijós loga í hverjum krók og kima alla nóttina
— því álfarnir verða að fá að dansa á sjálfa nýársnótt.
22