Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1945, Blaðsíða 64

64
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
nýlendunni og var bæði gagnkunnugur Jóni og æfiferli
hans og lífinu í nýlendunni á landnámsárunum þar, enda
bregður frásögn dr. Björns, jafnhliða lýsingunni á tón-
skáldinu, upp glöggri mynd af menningarlegum áhuga-
málum nýlendubúa. Af þeim ástæðum samanlögðum, og
einnig vegna hins, að þessi prýðilega grein dr. Björns mun
nú í fárra höndum, er hún tekin hér upp í heild sinni:
“Jón Friðfinnson er maður vaxinn á vortíð íslenzku
nýlendunnar í Canada. Kynstofninn, handan hafs, aust-
firzk bændaætt. Frjóanginn, uppstunginn úr móðurmold,
fluttur, endurgræddur í nýrri álfu. Frjómagn nýgræð-
ingsins, loft hans og sól, nýlendulífið harða, glaða, frjálsa.
Fóstra Jóns, Argyle-byggð, var bráðþorska. Nýlend-
ingar þar stórhuga, stórvirkir, stórlyndir. Á voröld ný-
lendunnar óx þar skrúðgresi mannvits, bókvísi og hug-
smíða. Á daginn var unnið á ökrunum; á kvöldin lesið og
sungið í kofunum. En þröngum takmörkum bundin var
framgirni frumbúanna í Argyle.
Af þessum rótum er Jóns Friðfinnsson runninn.
1 æsku bar Jón af leikbræðnum sínum að afli og áræði.
Snemma var hann áhlaupamaður til vinnu, og fyrri öðrum
ungum mönnum fór hann til höfuðborgar að afla fjár og
frama. Var að glæsilegri, er heim kom aftur, og hæfari til
stórræða.
Er á leið uppvaxtar-árin gerðist Jón áhugamaður um
andleg efni. Leitaði hann huga sínum svölunar í andlegu
samneyti við sér eldri menn, þá er fróðastir voru og áttu
yfir nokkurum bókaforða að ráða. 1 þann tíð voru í Argyle
nokkurir skáldmæltir gáfumenn. Við þá lagði Jón Frið-
finnsson lag sitt. Fer þá fyrst að bera á listhneigð hans.
Hann lærði ótal þeirra utanbókar. Þeim á hann sem lista-
maður líf sitt að þakka.
En Ijóðin fullnægðu ekki Jóni, nema svo að þau fái
hljóma. Það verður honum heilög ástriða að semja lög við