Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1945, Qupperneq 66

66
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
þrifa-verk, sem Jón Friðfinsson hefir unnið fyrir hönd
sönggyðjunnar í íslenzkum byggðum.
Það er sérfræðinga að dæma um listmæti tónsmíða
hans. Hitt veit eg, að inn við beinið er Jón Friðfinnsson
skáld. Um það er mér og kunnugt, að hetjulega hefir hann
höggvið hjörvi gegn óblíðum æfikjörum á listbrautinni.
Nú er Jón Friðfinnsson sjötugur. Syngi honum allar
helgar kindir hymnalög á æfikveldi.” —
Þegar litið er á allar aðstæður Jóns um dagana, sætir
það furðu hversu langt hann hefir komist í tónmenntinni
og hve mikið liggur eftir hann af tónsmíðum. Mun hann
hafa samið milli 50 og 100 lög, og hafa mörg þeirra verið
prentuð, annaðhvort í sönglagaheftum hans eða sérprent-
uð, auk þess sem ýms þeirra hafa komið í íslenzkum blöð-
um og tímaritum beggja megin hafsins. En hann gaf út
tvö sönglagahefti, “12 sönglög” (1904) og “Ljósálfa”
(1921); hefir síðara heftið inni að halda 24 sönglög af
mismunandi tónlagagerð, og er því allfjölbreytt, þó að
mest beri þar á lögum raddsettum fyrir fjórar raddir.
Er hér að finna sum af fegurstu og vinsælustu lögum
tónskáldsins, svo sem “Vögguljóð”, “Vor”, “Nýársvísur”
til Islands” (Árið mitt er árið þitt). Lögin í þessu söng-
hefti bera því einnig vitni, að Jón hefir lagt sérstaka rækt
við það að semja lög við ljóð vestur-íslenzkra skálda, jafn-
hliða því sem hann hefir valið sér kvæði ýmsra hinna
kunnustu skálda heimaþjóðarinnar til meðferðar.
Ótalið er þó lengsta og fjölþættasta tónverk Jóns, en
það er fyrnefnd hátíðarkantata hans, er hann samdi við
tilþrifamikla Alþingishátíðarkvæði Davíðs Stefánssonar
frá Fagraskógi, og er það þeim mun eftirtektarverðara,
þegar í minni er borið, að þetta verk er samið þá er Jón
var orðinn hálfsjötugur að aldri. En þetta merkilega verk
varð fyrst almenningi kunnugt, þegar íslenzku söngfélög-
in í Winnipeg, “The Icelandic Male Voice Choir” and
“The Icelandic Choral Society” sungu það á sérstökum