Heimilisvinurinn - 01.09.1906, Blaðsíða 44

44
HEIMILISVINURINN
breitt fljót, vatnsmikið og ólgandi. Öldur þess
skullu á malarkambinum. Hún sá skip leggja frá
landi. Alt í einu var hún komin upp í skipið, og
nú þaut. skipið undan byrnum yíir um fljótið. Þar
blasti við fögur sjón: Iðgræn engi, skógar, akrar,
spegiltær* vötn — alt er prýða mát.ti. Fiiður og
ró hvíldi yfir öllu. Indæll blóma ilmur barst að
vitum hennar, og hinn fegursti söngur fylti loftið.
Síðan sá hún hvitar hersveitir koma svífandi; þær
liðu áfram svo glaðlega og léttilega; þegar nær kom
gat. hún greint, að þetta voru menn, og hún þekti
suma, — þarna var hún Jóa litla systir hennar,
sem var dáin fyrir löngu, og þarna kom hún
mamma hennar í indælum hvítum skrúða með út-
breiddan faðminn á móti henni; hún þrýsti henni
upp að sér og sagði: „Velkomin, elsku barnið mitt
— velkomin á land dýrðar og sælu“.
Hún litaðist betur í kringum sig. Bros á
hverju andliti, dýrð og friður alstaðar. Þetta hlaut
að vera gott land. Sólfagurt land með sælu og
yndi, með hvíld handa þreyttum og gleði handa
sorgmæddum, og lækning handa særðum og sjúkuin-
„Hver á þetta indæla land?“ spurði barnið
undrandi yfir allri þessari dýrð, „og hvaða indæll
söngur er þetta, sem eg heyri“.
„Konungur lífs og dauða, drottinn Jesús Krist-
ur, ríkir hér“, sagði móðir hennar, „hann hefir bú*
ið þér stað hér, þér og öllum, sem á hann trúa,
og söngurinn, sem þú heyrir, er dýrðarsöngurinn,