Heimilisvinurinn - 01.09.1906, Blaðsíða 34

Jesús, aleigan mín.
(Úr dönsku).
Gamall prestur hefir sagt frá því, er hér segir:
Skömmu eftir að eg prestvígðist, var eg beð-
inn að gegna prestsþjónustu við fangelsi nokkurt
í fjarveru fangelsisprestsins. Eg hafði enga ástæðu
til að neita þessari beiðni, og bjóst því til að
takast hið erfiða starf að mér, enda þótt eg vissi
fuil vei, að eg var mjög ónýtur tii þessa starfa;
mér var því hálf órótt í geði, þegar eg gekk inn í
fangeisið.
Fangavörðurinn sagði mér ýmislegt um fang-
ana, er eg átti að tala við. Hann sagði mér, að
einn þeirra væri dæmdur til lífláts fyrir morð, og
eg ætti að skifta mér mest af honum.
Það var ekki góður vitnisburður, sem fanga-'
vörðurinn gaf honum.
„Hann er gersamlega forhertur maður og að
öllu leyti hinn erfiðasti viðureignar; þér munuð fá
yður fullreyndan í viðskiftum við hann“.