Heimir - 01.07.1910, Side 25

H E I M I R
265
þeir ættu aS vera; þeir eru bara smiöur og kaupmaöur. Þaö má
vel vera aö þeir séu þaö aö upplagi; hagleiksnáttúra annar's og
hagsmunaleg hyggindi hins hafa máske knúö þá inn í þessar
stööur. En þeir eru meira en þetta að upplagi, þeir, eins og aörir,
hafa upplag til aö vera menn meö margháttaöri hluttöku í mann-
lífinu umhverfis þá. Einhliöa rækt viö eina hliö v.pplags síns
hefir gert þá þröngsýna jafnvel blinda fyrir öllu ööru. Hún hefir
svo að segja myndað utan um þá skel, sem þeirsjálfir ekki kom-
ast út úr og sem varnar öörum frá að þekkja manninn sjálfan.
Vér þurfum ekki lengi aö leita til að finna fólk meö þessari
atvinnu-skel; þaö er alstaöar, og þaö er dauöans leiöinlegt fólk.
Aö vísu er mörgum, þegar allar kringumstæöur eru teknar til
greina, vorkunn, því það er ekki eingöngu þeim sjálfum aö kenna,
aö skelin hefir myndast utan um þá. En ástand þeirra er jafn
óæskilegt eigi aö síöur. Raunalegast af öllu er þó, aö sjá ung-
linga í þessu ástandi. Eg á ekki viö, aö þaö sé raunalegt aö ung-
lingarnir venjist snetnma á að vinna og sjá fyrir sér sjálfir, þaö
er oft og einatt þeim sjálfum bezt. En þaö er raunalegt aö
nokkuri vinnu, hversu mikil sem þörfin er, skuli vera leyft aö
leggja svo undir sig líkama og sál unglingsins, aö þaö komi í veg
fyrir eölilegan þroska. Hver sá maður eöa kona, sem í þetta
ástand kemst, hefir tekið ranga stefnu. Og þaö er mjög hætt
viö aö menn taki þessa stefnu, án þess aö veita því nokkra eftir-
tekt sjálíir. Þaö er aðeins eitt ráö til aö koma í veg fyrir þaö,
og þaö er, aö hugsa um fleira en atvinnuna, taka þátt í fleiru og
skapa sér víðtækari sjóndeildarhring.
Menn hafa jafnan ímyndaö sér, aö hvergi væri jafn auövelt
aö taka ranga stefnu og villast út af hinum rétta vegi og í sam-
bandi viö skemtanir og lífsgleöi. Þaö sem kann aö vera satt í
þessu er sprottið af algerðum tnisskilningi á því hvað skemtanir
ættu aö vera, ogþar af leiöardi af misbiúkun þeirra.
Enginn maöur getur stööngt gefiö sig viö hinu sama án þess
aö þreytast og finna til löngunar til aö breyta um. Líkanti vor
krefst þess ósjálfrátt, aö hafa allar þær hreyfingar, sein eru hon-
um eölilegar. Alveg eins er oss ómögulegt aö vera í sama hug-