Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1916, Síða 72

272
Einar Hjörleifsson:
f IÐUNN
veit, að það kemur aldrei til framkvæmda, að svo
iníklu leyti, sem það snertir vinnu mína við blaðið«.
Morley sá, að engu tauti varð við hann komið,
svo að hann gerði sínar ráðstafanir, án þess að
ráðgast frekara um þær við Stead.
Einum mánuði síðar lagðist einn af þingmönnum
líberala flokksins banaleguna. Morley var kosinn
þingmaður í hans stað 24. Febr. 1884. Hann þóttist
ekki geta sint hvorutveggju, þingmenskunni og rit-
stjórninni, svo vel, að hann gæti nolið sín. Ritstjórn
blaðsins komst nær Ijví tafarlaust í hendur Steads,
þó að Morley væri talinn ritstjórinn fram á sumarið.
Morley hefði farið alveg frá blaðinu daginn, sem
nefndur hafði verið innan í böfðinu á Stead í Októ-
ber 1883, ef eigandinn hefði ekki lagt kapp á, að
Stead fengi nokkura livíld, áður en liann læki að sér
þá ábyrgð, sem ritstjórninni var samfara.
Þessir fyrirboðar, sem ég hefi nú minst á, hafa,
eins og þið sjáið, komið sjálfkrafa. En ég gat þess
áðan, að sumir fyrirboðar Steads liefðu komið með
tilraunum. Tveir þeirra, sem ég ælla að minnast á,
komu í ósjálfráðri skrift. Einn kom með tilraunuin
við borð.
Eins og mörgum ykkar mun kunnugt, ritaði Stead
mikið ósjálfrátt á síðari árum sínum. Hann hélt því
frain, að lifandi menn gætu lálið sig skrifa i fjar-
lægð. Hann færði sönnur á það, sem enginn liefir,
mér vitanlega, getað skýrt annan veg en Slead. Og
hann var líka sannfærður um það, að framliðnir
menn lélu sig skrifa. Sérstaklega var þar að tefla
um eina konu, ameríska, sem bét Júlía Ames. Stead
var sannfærður um, að liún léti sig skrifa daglega,
eða því sem næst, um margra ára skeið, og að hún
hetði, handan úr öðru lífi, engu minni né lakari af-
skifti af högutn sínutn en nákomnasti, ástríkasti 'og
vitrasti jarðneskur vinur hefði gelað haft. Nokkuð