Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1917, Qupperneq 57

IÐUNN]
Danmörk og ísland.
247
hlutlausum löndum, fái að fara um Danmörku til
íslands. Dæmi hins fyrra er það, að nú fæst ekki
citt einasta sykurpund af hreinsuðum (raffineruðumj
sykri útflutt frá Danmörku. Dæmi hins síðara er
það, að ísl. kaupsýslumaður pantaði tvisvar smjör-
líki fmargarinej frá Hollandi og fékk leyfi til að ílylja
það um Danmörku. En er liann pantaði í þriðja
«inn, var varan auðvitað send frá Hollandi, en rekin
aftur frá Danmörku og manninum jafnframt gerð
orðsending um, að þetta væri ekki leyíilegt! Ekki
ieyíilegt að nota danskar járnbrautir til þess að koma
vörunni á skip hingað!! Þetta er lýgilegt, en það er
satt. Maðurinn hefir sagl mér sjálfur frá þessu.
Þó færist nú skörin fyrst upp í bekkinn, þegar
dönsk stjórnarvöld fara sjálf að úrskurða, að fara
beri með íslendinga og íslenzk fyrirtæki í Danmörku
sem útlend væru. Nýjasta dæmi þess er það, að
skattstjórn Dana fSlcattedirektoriatetJ kvað nú nýverið
hafa úrskurðað, eftir því sem stjórn Eimskipalélags-
ins hefir verið skýrt frá, að líta beri á Eiinskipa-
félag íslands, sem hefir skrifstofu í Khöfn, sem
útlent slórgróðafyrirlæki!
Vér höfum þá nú fengið játningu Dana sjálfra fyrir
því, að þeir hafi orðið að láta oss sigla vorn eiginn
sjó og semja við erlend ríki. þeir hafa ennfremur
þolað það mótmælalítið og að nokkru leyti alveg
mótmælalaust, að bæði verzlun og viðskifti milli ís-
lands og Danmerkur væru heft að miklum mun.
Þeir hafa nú sjálfir upp á síðkastið heft vöruflutninga
úr sínu eigin landi og um land sitt til íslands eins og
þeir litu þannig á, að ísland væri erlenl land eða ríki.
Og loks hafa þeir nú síðast farið svo með fjöregg vort í
stríðinu, Eimskipafélagið, er vér vorum svo hepnir að
koma á fót nógu tímanlega, að stjórnarvöld þeirra
hafa úrskurðað, að það væri útlent stórgróðafélag.
Og þelta gera »bræður vorir og samþegnar« Danir.