Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1925, Blaðsíða 13

IÐUNN
Ferðalok.
171
kvað þau enn of ung til að það mál yrði bundið fast-
mælum þá þegar. Framtíðin var óviss, kvað hann, og
réttast að sjá hverju fram yndi um hag þeirra á næstu
árum og hvort þau bæru þá trygð hvort til annars.
Vildi hann ekki heita Jónasi meynni að sinni.
Séra Halldór Björnsson frá Eyjardalsá, faðir séra
Björns í Laufási föður Þórhalls byskups, var aðstoðar-
prestur Gunnars eldra Hallgrímssonar. Hann var kvænt-
ur maður og bjó á Skarði þar í sókninni. Arið 1831
varð hann prestur á Eyjardalsá og misti sama árið konu
sína. Beiddi hann nú Þóru Gunnarsdóttur og var hún
þá gjafvaxta, rúmlega tvítug að aldri. Hún unni mjög
Jónasi og vildi bíða þess að þau gætu ázt. Höfðu þau
skrifast á eftir samfylgdina um vorið. Jónas var í Reykja-
vík, var þar 1829—32 skrifari hjá Ulstrup land- og
bæjarfógeta, en sumarið 1832 fór hann utan til Hafnar.
Var Þóra nú heitin séra Halldóri og giftist hún honum
haustið 1834, en hálfnauðug. Var hún þá 22 ára, en Hall-
dór 36. Faðir hennar giftist þá um leið, 53 ára, og var
kona hans, Jóhanna Gunnlögsdóttir Briem, ári yngri
en Þóra.
Það sem eftir var ævi Jónasar bjuggu þau séra Hall-
dór og Þóra á Eyjardalsá. Áttu þau eina dóttur barna,
er Þórunn Sigríður hét og var hún heitin eftir fyrri
konu Halldórs prests.
Jónas dó í Kaupmannahöfn vorið 1845. Skömmu áður
birti hann í Fjölni, 8. árg., kvæði eftir sig, sem hann
kallaði Ferðalok. Það er til enn, í bókinni 13 fol.
í handrs. Bmf. í Landsbókasafninu, í eiginhandarriti
hans. Hann hefir fyrst nefnt það Astin mín, síðan Gömul
saga og loks Ferðaloli.