Kirkjuritið - 01.04.1935, Blaðsíða 23

Kirkjuritið. Stanley Jones. 143
tökn þeirri gjöf, sem mér var gefin. Sennilega er unt
að sundurliða þessa reynslu mína sálfræðilega og skýra
hana. Mér er sama. Lífið er meira en allar rannsóknar-
aðferðir. Kristur var orðinn líf mitt. Ég efast um, að ég
hefði árætt að taka þeirri köllun, að starfa meðal leið-
toganna i hugsun og lífi Indlands, ef ég hefði ekki öðl-
ast þessa reynslu. Það starf var svo mikilfenglegt og
kröfufrekt. En hér sá ég hjálparlindirnar, og þær hafa
ekki brugðist mér“.
Næst vil ég stuttlega greina frá starfsreglum þeim, sem
Stanley Jones hefir fylgt síðan, til þess að geta nálgast
Indverja, því að þær lýsa manninum vel. Þær voru
þessar: Vertu algjörlega hreinskilinn. Gerðu aldrei
árásir á trú nokkurs manns. Leyfðu áheyrendum að
hera fram spurningar í fundarlok, og svaraðu þeim.
Éáðu ókristnaða leiðtoga i hverri borg til að taka að
sér fundarstjórn. Kristindómurinn verður að skilgrein-
ast sem Kristur sjálfur, ekki Gamla-testamentið, ekki
vestræn menning, ekki kenningarkerfin, sem Vesturlönd
hafa búið sér til um hann, heldur Kristur sjálfur, og
það að vera kristinn, er að fylgja honum. Og Krist
verður að skýra samkvæmt trúarreynslu kristinna
ttianna, fremur en með röksemdafærslum.
Eftir þessum reglum hefir dr. Jones starfað síðan, og
sífelt tekið tillit til þess, sem reynslan kendi. Með þess-
ari starfsaðferð hefir hann náð þeim tökum á indverskri
Þjóðarsál, sem enginn maður frá Vesturlöndum hefir
nað fyrr eða síðar. Afburðamenn og snillingar Indverja
hafa orðið vinir hans og aðdáendur, menn eins og Ta-
gore og Gandhi. Og þúsundir Indverja af öllum stétt-
Um hafa ýmist tekið trú fyrir orð hans, eða tekið sér
lyrir hendur að lesa ritninguna og kenningar Krists með
°pnum, frjálsum og hleypidómalausum huga. Er hér
enginn tími til að rekja þá sögu nánar.
Dr. Jones er, eins og fyr var sagt, meðlimur Meþód-
^stakirkjunnar. En í raun og veru telja allar kirkju-