Kirkjuritið - 01.04.1935, Qupperneq 24

144 Árni SigurÖsson: KirkjuritiS.
deildir mótmælenda sér hann jafnt, því aÖ hann stuðl-
ar í öllu að einingu kærleikans, og er fjarri allri skoð-
ana- og sérkreddusundrung. Vinsældir hans innan
Meþódistakirkjunnar eru svo miklar, að á tveim aðal-
fundum kirkjunnar, hverjum eftir annan, árin 1924 og
1928, vildu safnaðarbræður hans nærri þröngva honum
til að taka að sér biskups-embætti, vissu engan maklegri
né hæfari. Hann talaði við Guð í bæn um þetta mál.
Og röddin, sem svo oft áður hafði til hans talað, sagði:
„Ef þú afsalar þér þessu, skal ég vera með þér í Asíu“.
Og hann svaraði: „Drottinn, heldur vil ég vera í för
með þér í Asíu en gjöra nokkuð annað á himni eðá
jörðu. Það er fastákveðið“. — Stahley Jones neitaði
biskupskjöri bæði skiftin.
Af öllum þeim aragrúa frásagna, er sýna kraft og
áhrif dr. Jones í Indlandi, vil ég aðeins segja frá tveim-
ur: — 1 borg einni, þar sem hinn frægi John Mott liafði
lalað 9 árum áður, og verið hrópaður niður, er hann
nefndi nafn Krists, þar talaði dr. Jones 6 kvöld í röð um
efnið: „Jesús Kristur og hann krossfestur“. Áheyrenda-
fjöldinn jókst með hverju erindi. Og er fyrirlestrunum
var lokið, gengu meira en hundrað hástéttarmenn
Kristi á hönd. — Öðru sinni bauð dr. Jones áheyrend-
um sínum, að venju sinni, að bera upp spurningar fjTÍr
sér. Var hann þá klukkutímum saman spurður í þaula
af 30 indverskum lögfræðingum. Og aldrei varð honum
svarafátt. Honum varð altaf að þeirri trú sinni, að Guð
mundi gefa sér rétta svarið.
Eitt af því, sem vakið hefir ást og traust Indverja til
dr. Stanley Jones, er hin hreina og ákveðna afstaða
hans til þjóðernis- og kynflokkamálanna, sem Asíu-
mönnum eru hvað viðkvæmust allra mála. Dr. JoneS
fylgir þar bókstaflega og í verki orðum Páls postula, er
segir, að í Iiristi sé hvorki Gyðingur né grískur, þræll
né frjáls maður, því að allir eru eitt í Kristi. Hann hefir
hvað eftir annað flutt þá tillögu á kirkjuþingum, að