Kirkjuritið - 01.07.1937, Side 51

Kirkjuritið.
Prestastefnan.
289
sem hlotnast hefir það böl, að eignast fávita börn. En um það
er afar mikils vert, því að foreldrarnir eru nýtir og starfandi
meðlimir þjóðfélagsins, sem neyta þurfa orku sinnar óháðrar
í baráttu lífsins. Menn mega ekki gleyma þvi, að fávita barn
getur átt mörg beilbrigð systkini, sem þarfnast óskiftrar um-
önnunar foreldra sinna. Undir þvílíkum ástæðum getur fávit-
inn valdið heimilinu ósegjanlegu böli og eymd. Og yfirleitt má
segja, að hjúkrun og uppeldi fávita séu hverju heimili ofvaxin,
nema auður sé fyrir hendi. Því ættu allir foreldrar að tilhlutun
hins opinhera að eiga þess kost, að koma fávita börnum sínum
á Sólheimahælið, enda er slíkt barn heimilinu ekki léttara né
hættuminna en berklasjúklingur".
Formaður barnaheimilisnefndarinnar, séra Guðmundur Ein-
arsson, skýrði einnig frá hag Sólheima og lýsti þvi, er gera
þyrfti til þess að tryggja hann.
Skýrslur
biskups.
Barnaheimilisnefndin var öll endurkosin og skipa hana: Séra
Guðmundur Einarsson, formaður. Ásmundur Guðmundsson, rit-
ari. Séra Bjarni Jónsson, vígslubiskup. Séra Hálfdan Helgason.
Séra Ólafur Magnússon. Séra Þorsteinn Briem.
Eins og venja er til, gaf biskup skýrslur um
messur og altarisgöngur, fædda, fermda, dána
og hjónabönd árið 1936. Messur innan þjóð-
kirkjunnar voru 3675, en 118 í fríkirkjunum í Reykjavík og Hafn-
arfirði. 5185 voru til altaris, hefir þeim fjölgað mjög síðan 1935.
Piltar og stúlkur fæddust jafnmörg á árinu, 1259 af hvorum.
Fermdir voru 1219. Alls dóu 663 karlmenn og 565 konur.
Hjónabönd 600, hefir þeim fækkað að miklum mun frá f. á.
Magnús Jónsson prófessor flutti erindi um
kirkjuna og stjórnmálin, á þessa leið:
„Það getur verið, að þetta efni, kirkjan ogstjórn-
málin hafi komið i liuga minn af því, að þau mál liafa verið svo
ofarlega í liuga mínum undanfarið. En það skal ég strax taka fram,
að ég ætla ekki að ræða um kirkjuna og stjónimá 1 a/7okkana né
heldur hvaða áhrif kirkjan eigi að hafa á þá stjórnmálabaráttu,
Kirkjan og
stjórnmálin.
sem háð er i landinu. En ég vil athuga, hvort kirkjunni sé ekki
nauðsynlegt, að skapa sér þá aðstöðu, að hún geti haft áhrif á
stjórnmálin, aS svo miklu leyti, sem þau snerta hana og henn-
ar málefni.
Hlutverk kirkjunnar er yfirjarðneskt. Ríki Krists er ekki af
þcssum heimi, og hlutverk kirkjunnar er að efla þetta riki.
En jafnvíst er hitt, að kirkjan starfar í þessum heimi, og
hún verður því að skapa sér þar þá aðstöðu, að geta unnið sill
æðra og yfirjarðneska ætlunarverk.
19