Kirkjuritið - 01.01.1943, Blaðsíða 13

KirkjuritiS.
Siðabót verður að hefjasl
7
að og prýtt. En ekkert var gjört til þess að liafa not af
því. Fvrir því fór svo, að sjö andar verri en hinn fyrsti
komu og' skipuðu rúmið auða.
Hvað eigum vér að læra af þessu? Það að láta oss nú
víti Nasista að varnaði verða og vinna að því, að lindir
trúarinnar rvðji sér ekki óhreinan farveg. En livaða far-
veg þá? Við þeirri spurningu er aðeins eitt svar að mínu
viti. Farveg kristinnar trúar. Það vantar ekki, að mönnum
liafi verið kennt, hvernig þeir eigi að lifa rjettilega. En
þeir liafa ekki gefið gætur að kenningunni. Máttur þeirra
hefir að visu eflzt, en ekki skapgerðarþroski að sama
skapi. Þess vegna standa þeir nú á glötunarbarmi.
Mín skoðun er því sú, að djúpið, sem ég benti á, verði
aðeins brúað á þann liátt, að viðhorf trúarinnar til lífs-
ins vakni á ný, og efli og varðveiti i raun og sannleika
andleg verðmæti.
Vorboða andlegra hreyfinga verður þegar vart hér í
landi. Og þá fyrst og fremst með æskulýðnum eins og
æfinlega. Það er ekki unnt fvrir kennara við einn af há-
skólum vorum að komast hjá því að verða var breytinga
á áhugamálum æskumannanna og böfuðumræðuefnum.
Fyrir fáum árum beindist áhuginn aðallega að liagfræði-
kenningum og Marxisma. Að hve miklu leyti fær menn-
ing staðist þar, sem auðvaldsskipulag ræður? Getur auð-
valdsskipulagið komizt hjá stríði? Hlýtur kommúnismi á
rússneska vísu að ryðja sér braut um gervallan heim auð-
valdsins? Þesskonar vandamál voru það, sem unga fólkið
ræddi fyrir stríð og hugðist ráða fram úr og léggja undir-
stöðu að nýjum og betra beimi.
Nú eru spurningarnar allar aðrar. Vill Guð þetta stríð?
Ef svo er, getur hann þá verið góður? Af hverju lætur
liann viðgangast níðingsverk Nasista? Er þetta refsing
fyrir syndir vorar? Hvernig á að skipuleggja iðnaðinn
eftir stríð, svo að hann fullnægi þörfum allra, en auðgi
ekki örfáa einstaklinga? Hvernig fær risið samfélag,