Kirkjuritið - 01.01.1943, Blaðsíða 15

Kirkjuritið.
Andlegt líf og ytri kjör.
.... bæði kann ég að búa við lítinn kost; éq
kann einnig að hafa allsnægtir; hvervetna og í
öllum hlutum hefi ég lært þann leyndardóm
bæði að vera mettur og vera hungraður, bæði
að hafa allsnægtir og líða skort ...“
(Fil. 4,12.)
Mjög virðist hafa verið kært með Páli og trúbræðrum
hans í Filippíborg. Þeir eru, ef svo mætti segja, hans
„uppáhalds“-söfnuður, hans elskuðu og eftirþráðu bræð-
ur, gleði hans og kóróna. Kærleika sinn og fórnfýsi
hafa þeir lika reynt að sýna honum á móti. Líklega
hafa þeir verið fátækir eins og flestir liinna fyrstu
kristnu og ekki liafa þeir haft nein efni á því að leggja
fram digra sjóði til sameiginlegra safnaðarstarfa eða
til að styrkja trúhoð Páls í öðrum borgum. Þó virðast
þeir hafa klifið þrítugan hamarinn til að veita honum
þá hjálp, er þeir megnuðu, og sent honum fé öðru hvoru.
Með mikilli gleði hefir Páll veitt þessum fórnum vina
sinna viðtöku, ekki vegna auranna, sem hann fékk til
eigin þarfa, heldur vegna þess kærleika og fórnarlund-
ar, sem þær voru sprottnar af. Fvrir Pál sjálfan skifta
peningarnir engu máli. Hann er enginn fastlaunamaður,
sem krefst launa sinna, hækkandi samkvæmt vísitölu.
Öllu slíku er hann alveg óháður. Það veltur á ýmsu hjá
honum, hvað ytri kjör snertir. Stundum hefir liann alls-
nægtir stundum líður hann skort. En þetta gerir hon-
um ekkert til. Líkamslíðan og efnahagur liggur honum
i léttu rúmi vegna þess, að hann hefir lært þann leynd-
ardóm bæði að vera mettur og vera hungraður.