Kirkjuritið - 01.01.1943, Blaðsíða 63

KirkjuritiS.
Hvar eru mörkin?
57
l’vi að próf. Ásni. liafi ritað þannig, að mér hafi mi'slikað eðu
Þótt mér í neinu misboðið, og það er á móti vilja mínum, að
eS með nokkru orði særi þennan kæra og mæta vin minn, held-
ur tel ég það gott, þegar efasemdir koma opinberlega fram um
sanngildi Biblíunnar, að menn ræði saman i bróðerni um það,
sem á milli ber, og ég get hugsað mér að eittbvað skýrist þá bet-
ur 1 þessum atriðum meðal lesenda við hógværar umræður, þá
§eta þeir mælt og vegið, livað þeim þykir sannast vera.
En það er fyrst og síðast sérstaklega löngun min, eins og
Professors Ásmundar, að sem flestir geti sameinast unr Krist
°S i honum, það er þrá okkar og það höfum við báðir játað, og
höidum vonandi fast við þá játningu allt til enda.
Guðm. Einarsson.
Barnasálmur.
Lag: Ó, hve dýrðleg er að sjá.
Mikli Guð, vér þökkum þér
það alt gott, sem njótum vér,
líf og fjör og Ijósin björtu,
lát vor ungu barnahjörtu
elska þig og alla menn.
Blómin smá og börnin þín
brosa, þegar sólin skín,
opnast þá hin ungu hjörtu
öllu góðu, fögru, björtu,
lofa Guð og lífið dátt.
Guð er þar sem gleðin býr.
Gæfu sérhver dagur nýr
færir þeim, sem fagna kunna,
fegurð lífs og Guði unna,
gleðja sig við gjafir hans.
Pétur Sigurðsson