Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.01.1950, Qupperneq 30

Kirkjuritið - 01.01.1950, Qupperneq 30
28 KIRKJURITEÐ En það eru ekki allir sammála um það, sem leiðir til lífs og heilla. Kemur hér margt til greina, svo sem: Sér- hagsmunir — vanmáttur til að samræma skoðanir — óvöndugheit í málreifun — ónæmleiki fyrir þvi að greina rétt og rangt — vanskyggni á markmið og leiðir. Fyrir þetta og margt fleira skiptast leiðir og flokkadrættir skap- ast. f stórum dráttum má þó fuilyrða, að flestum ágrein- ingi milli manna og málefna valdi veikur skilningur og vöntun á æðri sjónarmiðum. Þessar sannreyndir tala all- ar skýru máli um nauðsyn nýrrar áttatöku. Þvi að sam- kvæmt þeim er enn langt í land til að geta lýst friði yfir frelsaða Jörð. En það er þó það, sem kristin lifssýn hefir að markmiði. Fyrir því vill hún vinna að lífi og heill í einingu andans í bandi friðar. Kristinni lífssýn er vel ljós sú hætta, sem öllum friðrofum og flokkadráttum fylgir. Og hún er um leið þess fullviss, að þeir, sem frumkvæði eiga að sundrung, eru í meiri fjarlægð frá Guði og lögum hans en margan órar fyrir. Jafnvíst er þá og hitt, að sundurdreifing verður aldrei talin til tekna. Heldur til þungra útgjalda. „Því að samvígsla, eining af öfgum tveim er æfanna hlutverk í skaparans ríki“. Fyrir þvi er það vissara en allt það, sem vissast er, að þeir, sem sundur- dreifa, eru ekki að vinna verk þess, sem sendi þá. Heldur eru þeir að reka erindi þeirrar andstöðu, er ýtir úr vör út í opinn dauðann. Á svipaðan hátt mun þá og fara fyrir hverjum þeim, sem á einn eða annan hátt hyggst að axla sig áfram í lífinu á kostnað annarra; og fyrir þá sök er ávalt fúsari að hervæðast fremur en að friðvæðast. Sömu örlög bíða þá einnig allra þeirra, sem sleppa fáum tæki- færum til að munda vopn í „hersókn móti guðsríki sjálfu“. Þegar fullyrt er, að þeir, sem sundurdreifa, séu í meiri fjarlægð frá Guði og lögum hans en ýmsir ætla, þá er það engan veginn sagt út í hött. Tilgangslaus verður þó, að því er þetta snertir, öll skírskotun til ritaðra laga, sem honum eru eignuð og vitað er að eru ófullkomin manna- verk. Er lögmál Móse þar engin undantekning. Vert væri
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.