Kirkjuritið - 01.01.1962, Blaðsíða 16

10
KIRKJURITIÐ
Kristin trú liermir að frumuppspretta alls lífs sé þó ekki í
jarðneskum heimkynnum, lieldur á liimnum uppi. Þar í
ósýnilegri veröld ligpi angar þeirra lífsins róta, sem mikilsverð-
astar eru. Sá sem slítur þær taugar leiðir tortímingu í ein-
hverri mynd vfir sjálfan sig og aðra.
Frelsi undan andlegri áþján, freistingum og synd fæst fyrst
á vegum Jesú Krists.
Á fyrsta degi ársins var hann borinn í helgidóminn og hlaut
nafn. Það nafn þýðir Drottinn er náðugur, og stendur síðan
ritað gullnu letri yfir liverju ári.
1 för með Jesú er guðleg náð. Úr augum hans skín birta kær-
leika og miskunnar. Frá hönd hans streymir heilsugefandi
kraftur. öll persóna hans er uppljómuð þeirri birtu, sem æðst
er. Myrkrið er livergi þar nærri, ekki svnd, ekki hatur né
eigingirnd, aðeins friður og kærleikur.
1 birtu þessarar ástar leysast fjötrar myrkursins, trú kemur
í stað kvíða, von í stað ístöðulevsis og uppgjafahneigðar.
Yígi það, sem lífið á æðst, er bundið kristinni trú. Þar er
samviskan hreinust, kærleikurinn tærastur, fórnin gjöfulust,
vonin björtust.
Kristur kom til að frelsa heiminn undan oki myrkursins.
1 hvert sinn sem einhver snertir fahl ldæða Iians, leysast
fjötrar, hugurinn fyllist hvíld og ró.
öllum þeim, sem taka við honum gefur liann rétt til að
verða Guðs börn. Þetta er stærsta gjöf Guðs til mannkyusins
um hver áramót.
Það er liægur vandi að draga sig i tilé og lifu eftir sannfæringu sinni. Til
Iiins þarf kristna karlmennsku að fylgja rödd sanivizkunnar ákveðið og
óttalaust meðal mannanna. —
Sagan hertnir að Leonardo da Vinci hafi sýnt vini sínum myndina af
kvöldmáltíðinni í þann mund, sem hann var að leggja síðustu hönd á hana.
„Það sem inaður rekur fyrst augun í á myndinni er kaleikurinn“, á vin-
urinn að hafa sagt. Þá tók málarinn pensil og strauk yfir kaleikinn með
þessum ummælum: „Eg vil ekki mála neitt, sem vekur meiri alliygli en
ásjóna meistarans".