Kirkjuritið - 01.01.1962, Blaðsíða 28

22
Kl RKJURITIÐ
Nú voru og í fyrsta skipti kosnir tveir leikmenn í liöfuðráðið.
Og aldrei liafa kirkjudeildirnar utan Evrópu látið eins mikið
til sín taka.
Rómversk-kaþólska kirkjan átti þarna álieyrnarfulltrúa. Hún
býður og öðrum kirkjudeildum að senda áheyrnarfulltrúa á
kirkjuþingið, sem páfinn liefur boðað að kallað verði að lík-
indum saman í lok þessa árs. Það liefur verið vandlega undir-
búið árum saman. Prelátar og fjöldi annarra manna bafa verið
kvaddir til ráða. Þar á meðal Jóliannes Gunnarsson, Hóla-
biskup. Hefur liann sent frá sér ítarlega greinargerð. Ráðgert
er að margt verði rætt bæði varðandi trú og helgisiði. Líklegt
talið að móðurmálinu verði gert bærra undir böfði í kirkjunni
en verið liefur. Nánar ákveðið um vald biskupa innan um-
dæma sinna, en nú er gert. Það var eitt, sem ekki vannst tími
til að ákvarða á kirkjuþinginu í Trient 1545, en síðan liefur
ekkert allsherjar kirkjuþing setið á rökstólum. Talið er og að
sum bönn verði úr gildi numin, sem nú gilda raunar aðeins
að nafni. Og að sjálfsögðu margt rætt um viðborf kirkjunnar
til nútímans. Ef til vill verða og öðrum kirkjudeildum boðnar
sættir að einhverju levti.
Vafalaust gætir ábrifa Asíu og Afríkumanna einnig allmikið
á því þingi. Þótt í gamla daga sé talið að 2—3 páfar bafi verið
upprunnir í Norður-Afríku og ef til vill einn í Asíu, liefur
aldrei svartur maður setið á páfastóli og víst aðeins einn kardí-
náli — nýlega skipaður — verið úr þeirra hópi. Nú verður að
taka meira tillit til þeirra, sem og annarra kynstofna. Er það
vel. Því að kristnin er bræðrafélag allra manna — hvernig,
sem þeir eru á litinn og livar, sem þeir búa á hnettinum. Kirkj-
unnar hlutverk er að skapa bræðralag manna um allan heim.
Og sem betur fer miðar benni ögn í þá áttina.
Vér skulum vera hljóð svo vér heyrum hverju Guð er að livísla.
Emerson.
Börnunuin stafar alltaf mesta hættan af fordæmum hinna fullorðnu.