Kirkjuritið - 01.01.1962, Blaðsíða 18

12
KIRKJURITIÐ
ar af þorpsbúum, sem flestir stunduðu sjóinn. Traustur organ-
isti, sem jafnframt var sjómaður, góðir söngkraftar, hrein og
þrifin kirkja í umsjá samvizkusams fólks — allt gerði þetta
kirkjuna að verðugum helgidómi, ekki sízt í augum barnanna.
Það er skoðun mín, að í sjávarþorpi við brimasama strönd,
j>ar sem sjóslys ber oft að böndum, hljóti kirkja staðarins að
verða í senn athvarf og sameiningartákn íbúanna fremur en
í öðrum byggðarlögum. Mér eru enn í fersku minni margar
stundir úr kirkjunni, ekki sízt j>ær, Jjegar bekkirnir voru
setnir af veðurbitnum sjómönnum og konum staðarins, þegar
ægir liafði hrifið einbvern til sín. Fólkið kom til kirkju til að
sækja sálarstyrk og miðla af sínum eigin, jafnframt því sem
binna látnu var minnzt.
Foreldrar mínir bafa ávallt verið trúbneigðir og liúslestrar
tíðkuðust á heimili nn'nu í bernsku. Þó að ég verði að játa, að
við börnin værum ekki alltaf ánægð með að sitja undir löng-
um lestri, beld ég, að ]>etta bafi haft góð uppeldisábrif.
Eitt af því, sem ég minnist með mestri gleði frá bernsku-
árunum, er það, bvílíkur friður ríkti jafnan í beimilislífi
foreldra minna, og man ég varla eftir, að þeim bafi orðið al-
varlega sundurorða í viðurvist okkar systkinanna. Sameigin-
leg trúarleg viöhorf bafa ætíð sameinað þau, og J>að befur kom-
ið þeim að góðu haldi, J>ar sem J>au hafa bæði átt við langvar-
andi heilsuleysi að stríða. Því miður beld ég, að trúarstyrkur
okkar, sem erum yngri, sé miklu minni en eldri kynslóðar-
innar, og ég er sannfærður um, að við erunt fátækari fyrir.
Það má kalla J>að oflæti á vissan bátt bjá hverjum þeim, sem
telur sig vera alinn upp í góðu andlegu andrúmslofti, en samt
tel ég mig liafa notið þess í föðurhúsi og á bernskustöðvum.
Hitt er svo annað mál, hvernig okkur, sem finnst við liafa
verið alin upp í kristilegu andrúmslofti, befur tekizt að ávaxta
okkar pund“.
HvaS er frekasl aS segja um þau „andlegu viShorf“, sem þú
kynntist á skólaárum þínum?
„Ég beld, að skólaárin og næstu árin á eftir verði flestum
tími eins konar uppgjörs. Menn setja barnstrúna undir mæli-
ker. Margir ganga J>á efnishyggjunni alveg á bönd, en aðrir