Kirkjuritið - 01.01.1962, Blaðsíða 51

KIRKJURITIÐ
45
liaf hins illa? Stendur öll mæð'a í
sambandi við synd? Hvað er hið
æðsta stig jarðneskrar lukku? Hver
er aðalrejdan fyrir lireytni vorri
við sjálfa oss? . . .
Þannig er þetta bréf allt til enda.
Það sýnir m. a., eins og hin, að bréf
mannu fjölluðu oft um fleiri bluti
áður en nú. Þau voru ekki fyrst og
fremst kveðja, heldur fréttabréf og
ósjalduu jafnvel ritgerðir uni ýmis-
log umbugsunarefni.
Hókin er myndskreytt. Búnaður-
inn í góðu samræmi við efnið.
Sholom Asch.
RÓMVERJINN.
Leijtur 1960.
Sami höfundur:
LÆRISVEINNINN.
Leiftur 1961.
Sbolom Asrh fæddist 1880 í Pól-
landi. Hann er Gyðingur og liefur
ritað aðallega á Yiddisb, nútíma rit-
mál Gyðinga. Bæði mikilvirkur og
víðkunnur rithöfundur. Þrjúr borg-
ir er gríðar mikil skáldsaga í þreni
bindum. Frægastar eru þó bækur
bans um Krist: Nazareinn — og
Pál postula: Postulinn. Það eru tvö
bindi fyrrnefndu liókarinnar, sem
Leiftur -liefur núi getið ut 'í þýð-
mgu Magnúsar Jochuinssonar fyrrv.
póstmeistara. Margar bækur um
frumkristna menn og inálefni liafa
orðið afar vinsælar síðustu áratug-
ina. En ekki hafa þær allar verið
sérlega veigamiklar, né liklegar til
langlíf is. Bækur Sbolom Asch
standa liins vegar í fremstu röð.
Höfundurinn er hámenntaður og
margfróður um þau efni, sem bann
tekur til meðferðar, djúpt hugsandi
og lieinispekilega sinnaður i aðra
rondina, en líka mikilhæfur rithöf-
undur. Vegna þess að hann er Gyð-
ingur sér bann menn og málefni
Nýjatestamentisins í öðru ljósi en
aigengast er liér í Evrópu og dreg-
ur frani ýmislegt, sem er oss til
skýringar og lciöheiningar í mörgu
tilliti. Hins vegar ritar hann af
mikilli bófstillingu og einlægri
virðingu fyrir liinu háleitu og
margslungna söguefni. Það er því
vel að bækur þessar hafa verið
þýddar á vora tungu og æskilegt að
þeim verði fagnað bér vel eins og
í iiðrum löndum. Þær verða vissu-
lega hverjum lesanda minnisstæðar.
Hulda:
SEGÐU MÉR AÐ SUNNAN.
LjóSaúrval.
Bókaútgáfa MenningarsjóSs 1961.
Þessi bók er í stærra broti og
efnismeiri en ljóðaúrvöl böfuð-
skáldunnu, sem Menningarsjóður
befur gefið út á undanförnum ár-
um. Kanu ég raunar betur við liitt
brotið. En vissulega er Hulda —
brautryðjandi íslenzkra skáld-
kvennu á þessári öld — makleg
þess, að ljóð hennar séu kynnt á
þennan veg. Dr. Siguröur Nordal
skrifar formálann og gerir grein
fyrir því hvernig skáldskapurinn
var þessari hlédrægu daladóttur
sannarleg liugbót alla ævina. Og
ljóð hennar, sem minna á sól-
skríkjusönginn, bugljúf, þótt ekki