Kirkjuritið - 01.09.1976, Page 11

sambýli. Bjuggu menn saman í friði
Sem góðir borgarar sama bæjar? Hið
Mátíu metra langa svæði milli kirkj-
unnar og samkunduhússins er nú að
fullu uppgrafið. Þar stendur hvert smá-
hýsið við annað, og er hvert þeirra
aðeins einnar hæðar. Til þessa hefur
e^ki fundizt eitt einasta „höfðingja-
setur“ í bænum. Hversu mátti það
Verða, að byggð væri bæði svo stór
°9 fögur samkunda og slík kirkja í
slfkum bæ?
Hingað til hafa fornfræðingar talið,
að Kapernaum hefði lagzt í rústir í
JarðSskjálfta um sex hundruðum ára e.
^r- Margir bæir í Galíleu lögðust í eyði
a[ jarðskjálftum um þær mundir. En
S|ðasti uppgröftur leiðir í Ijós, að ekk-
ert tjón hefur orðið af jarðskjálftum í
aanum. Fólkið hefur hreint og beint
ai-ig burtu, og þegar fram leið, lagðist
ær'nn f auðn. Kapernaum er ekki
e|ni bærinn á þessum slóðum, sem
rePpir slíkt hlutskipti. En hvers vegna
ýfirgaf fólkið átthaga sína? Árið 636 e.
r- var háð afdrifarík orusta við ána
arrnuk suður af Genesaretvatni. Pal-
esffna laut þá austurrómverska ríkinu,
en höfuðstaður þess var Konstantí-
n°Pel. — Arabarnir æddu inn í landið
°9 töldu sig heyja heilagt stríð. Þeir
unnu orustuna við Jarmuk og tóku
^oidin í landinu. Það varð því ótryggt
húa í Kapernaum og þar um kring,
9 fólk hvarf frá heimilum sínum og
e'9num,
jar*apernaum lagSist ekki í auðn í
r skjálfta, en engu að síður var sem
^ skjálfti skæki mikinn hluta ,,hins
^r,stna heims.“ Eftir að kristinn dómur
lögleg trú í rómverska ríkinu
(313 e. Kr.), voru margar kirkjur byggð-
ar bæði í Palestínu og öðrum Mið-
Austurlöndum og Norður-Afríku. Mú-
hameðstrúarmenn neyddu að jafnaði
hvorki Gyðinga né kristna menn til að
taka múhameðstrú. Bæði Gyðingar og
kristnir menn voru „lýður bókarinnar"
og trúðu á hinn sanna Guð, sem Mú-
hameð boðaði. En múhameðstrú var
hin fullkomna og æðsta trú. Múhameð
var hinn síðasti og mesti spámaður, já
hann var spámaðurinn, sem Guð hafði
opinberazt í. En bæði Gyðingar og
kristnir máttu búa við eigin lög sín
og voru taldir minni háttar. Smám
saman hurfu flestir kristnir menn því til
múhameðstrúar, og kirkjurnar hrundu
í rústir ellegar þeim var breytt í mosk-
ur. Þegar Tyrkir tóku Konstantínópel
árið 1453, var stærstu kirkju heimsins,
Hagia Sofia, breytt í mosku, en alveg
við hlið hennar var reist ennþá stærri
moska í stíl hinnar fyrri kirkju. Hún
skyldi standa þar sem tákn þess, að
múhameðstrú væri hin æðsta og full-
komna trú. Og smám saman urðu fleiri
en 590 af 600 kirkjum borgarinnar að
moskum.
Árið 380 e. Kr. var lýst yfir því, að
kristinn dómur væri hin eina löglega
trú í rómverska ríkinu, og kirkja og rfki
héldu fram til sigurs hönd í hönd.
En sú kirkja hafði ekki andlegan kraft
til þess að standa gegn hinum nýju
trúarbrögðum, múhameðstrúnni, sem
hafði sigursælt ríkisvald sín megin, og
Ijósastikan var færð. Gyðingdómurinn
var miklu öflugri en kirkjan, er honum
laust saman við múhameðstrúna og
stóðst miklu betur. —
G. Ól. Öl. þýddi.
169