Kirkjuritið - 01.09.1976, Síða 13

^ún hvatti mig mjög til aS koma til
^urrswood, ef ég ætti Ieið til Englands
°9 heimsækja þau og læra af þeim.
varð úr, að við fórum þangað
hjónin og dvöldum þar í hálfan mánuð.
^etta var einkar ánægjuleg dvöl og
Jefnframt merkileg reynzla. í Burrs-
Weod er gamalt óðalssetur, sem breytt
^^ir verið í hjúkrunarheimili af næsta
sérstæðri gerð. Þar haldast í hendur
Venjuleg lækningameðferð og lyfja-
9Jöf og svo fyrirbænir og sálgæzla.
^etta heimili er ekki ýkja stórt, —
hefir ekki rúm fyrir marga sjúklinga,
en þar kemur fjöldi fólks í heimsókn
°9 til stuttrar dvalar. Þúsundir manna
skrifa starfsliði heimilisins bréf og
biðja um fyrirbænir og fær svör, ráð-
le99ingar og uppörfun.
Hjúkrunarheimili þetta á rætur sín-
ar að rekja til konu, sem Dorothy Ker-
ln hét. Saga Dorothy Kerin er mjög
afhyglisverð. Tíu ára að aldri veiktist
hún heiftarlega af barnaveiki. Upp úr
henni fékk hún berkla, brjósthimnu-
i'fhimnu- og heilahimnubólgu og lá
mi"i heims og helju í tvö ár. En svo
verður það, að hún rís skyndilega af
e®> sínum og er þá albata. Þetta
Var í ársbyrjun 1912. í marga mánuði
afsi hún ekki neytt fastrar fæðu. Hún
Var tærð, blind og heyrnarlaus og
jáðist mikið. Fjöldi lækna höfðu
stundað hana, því að foreldrar henn-
ar voru vel efnum búin og létu einskis
0 reistað, að dóttir þeirra hlyti bata
°9 iækningu. Svo var það kvöld nokk-
Urt að læknirinn kvaddi með þeim orð-
að erindi hans að morgni myndi
. ®rSe það eitt að skrifa dánarvottorð-
1 Því að ekki gæti hún lifað nóttina
a enda.
Fjölskyldan safnaðist saman í her-
berginu og bað saman — og þá —
skyndilega, settist barnið upp í rúm-
inu, opnaði augun og mælti: ,,Ég er
heilbrigð.“ Það reyndist rétt. Á næstu
dögum var hún rannsökuð ýtarlega.
Hinir færustu læknar, 28 að tölu, rann-
sökuðu barnið og lýstu því yfir, sam-
hljóða, að hér hefði kraftaverk gjörzt.
Geysimikið var um þetta skrifað í
blöðin um allt brezka samveldið.
Dorothy sagði sjálf, að hún hefði í
raun og veru dáið, og hún hefði mætt
hinum upprisna Drottni og hafi hann
sagt við sig: „Dorothy, villt þú starfa
fyrir mig?“ ,,Já,“ svaraði hún og hugði
þá, að hann ætti við með þessu, að
hún ætti að þjást enn um sinn.
Hún sagði einnig, að Drottinn hefði
sagt sér, að hann ætlaði að nota hana
til þess að segja frá því, sem hann
hefði fyrir hana gert. Með lífi sínu,
bænum og trú sinni myndi hún lækna
marga sjúka, hugga syrgjendur og
veita trúlausum trú. Þetta taldi hún
síðan vera köllun sína í lífinu. í fjórtán
ár bjó hún sig undir starf sitt fyrir
Drottin með námi sínu, svo og með
því að rækta trúar- og bænalíf sitt.
Stofnaði hún svo þetta hjúkrunarheim-
ili á sínu eigin heimili í London. Þetta
byrjaði allt í smáum stíl. Fólk leitaði
mjög til hennar og hún tók svo marga,
sem hún gat inn á heimili sitt til að-
hlynningar. Þetta var engin stofnun þá,
en hún varð að auka smátt og smátt
við húsrými sitt, og merkileg saga er
af því, hvernig henni barst fé í hendur
til þess að geta starfað, svo sem hún
gerði, því að enga fjáröflun hafði hún
í frammi. Allt var þetta starf reist á
bænheyrzlu. Alltaf var það svo, að
171