Kirkjuritið - 01.09.1976, Qupperneq 78

Evkaristian
Samkomulag Anglíkönsku kirkjunnar og Rómversku kirkjunnar
um evkaristiuna.
1
í sögu kirkjunnar hefir til orðið marg-
vísleg venja í því að láta í Ijós hinn
kristna skilning á athöfn altarissakra-
mentisins. (Sem dœmi um nöfn á þess-
ari athöfn víðsvegar skulu nefnd:
Máltíð Drottins, liturgía, hinir helgu
leyndardómar, synaxis, messa, heilög
kvöldmáltíð. Evkaristia er það hugtak,
sem víðast er notað.)
Mikilvœgur áfangi í þróun til líf-
rœnnar einingar er raunverulegt sam-
þykki um tilgang og þýðingu evkar-
istiunnar. Ætlun vor hefir verið að
leita dýpri skilnings á raunveruleik
evkaristíunnar, sem er í samhljóðan
við lœrdom Biblíunnar og venju sam-
eiginlegrar arfleifðar og setja fram
í þessari heimild það samþykki, sem
við höfum náð.
2
Fyrir líf, dauða og upprisu Jesú Krists,
hefir Guð sœtt mennina við sig og
býður fram einingu öllu mannkyni til
handa. Með orði sínu kallar Guð oss
sem faðir, til nýs samneytis við sig,
og til nýs samneytis við hvert annað
sem börn sín — samneytis, sem á
upphaf sitt í skírninni í nafni Jesú og
fyrir heilagan anda, sem svo er fóstr-
að og eflt fyrir evkaristiuna (altaris-
sakramentið) og kemur fram í játn-
ingu einnar trúar í sameiginlegu líf'/
er starfar í kcerleika.
★ ★ ★
3
Þegar lýður hans safnast saman við
evkaristíuna til þess að minnast hjálp'
rœðisverks hans, þá gerir Kristur virk
hin eilífu gœði sigurs síns, laðar fram
og endurnýjar svar trúar vorrar, þökk
vora og undirgefni. Kristur nœrir líf
kirkjunnar fyrir heilagan anda í eV'
karistiunni, styrkir samfélag hennor
og eflir hlutverk hennar. Samjöfnun
líkama Krists við kirkjuna er látin J
Ijós og boðuð á áþreifanlegan hátt 1
bergingu líkama hans og blóðs. í aHrl
athöfn evkaristíunnar, og jafnframt
fyrir nálœgð hans í sakramentinu, sem
oss er veitt í mynd brauðs og vlns,
gefur hinn krossfesti og upprisni
Kristur sjálfan sig lýð sínum.
236