Jörð - 01.07.1944, Page 29

er ekki það, sem mestu máli skiplir, lieldur hitt, að vór
eigum örugga sjálfsvirðingu og séum ekki einungis sjálf-
bjarga, heldur aflögufærir í menningarlegu tilliti. Því and-
leg verðmæti eru liið eina, sem vér getum lagt af niörkum
til allieimsbúsins. Vér erum þess, sem betur fer, ekki um-
komnir að lála til vor taka á sviði bnefarétlarins, og það
sem á skortir stvrkleik hnefans, verðum vér að vega upp
með krafti andans. „Det udad tabes, maa indad vindes,“
sögðu Danir eitt sinn, er að þeim kreppti. Vér gætum án
skaða hagnýtt oss lauslega þýðingu af þessari vel orðuðu
bvöt fyrrv. sambandsþjóðar vorrar og sagt: Það, sem á
skortir Iiið vtra, skal andinn oss I)æta.
Vér þurfum meira hreinlæti í bugsun og ræðu, meiri
djörfung lil að skapa eindrægni, réttlæti og bræðalag', meiri
sjálfsvirðingu og ábyrgðartilfinningu til þess að geta bvggt
upp raunverulega frjálst ríki, —■ ríki, sem veitir sérhverj-
um þegna sinna möguleika til lieilbrigðs þroska, hamingju,
starfs og gleði.
För forsetans
Ý BOÐI Roosevelts Bandaríkjaforseta vakti miklar bollalegging-
ar hér heima., sem kunnugt er, og einkum vegna þess tvenns,
að hann tók utanríkismálaráðherrann með sér og hins, að um sömu
mundir voru höfð varhugaverð ummæli eftir formanni utanríkis-
málanefndar öldungadeildar Bandaríkjaþings, — en þau voru nú
að vísu borin til baka. Og sjálfur bar ráðherrann óbeinlínis allar
dylgjur í sinn garð öfluglega til baka, sem kunnugt er.
Það er hins vegar furðulegt, að sum meiri háttar blöð skuli sýna
af sér slíkan heimaalningshátt, sem hér hefur komið fram. Er það
ekki viðtekin og sjálfsögð venja, að þjóðhöfðingjar þiggi heimboð
höfðingja vinveittra þjóða, er eiga sameiginlegra hagsmuna að
gæta? Og er það ekki sjálfsagður hlutur, að þau mál beri þá að
einhverju á góma, til nánari skýringar þeim, sem um þau fjalla,
þó að ekki komi til neinna samninga? Auk þess er það þýðingar-
mikið, að forustumenn þjóða, er hafa mikið saman að sælda,
kynnist persónulega — almennt. Þeir, sem þar koma öðrum frem-
ur til greina, eru þjóðhöfðinginn og utanríkismálaráðherrann.
Það er ekki frjálsborinn hugsunarháttur, er lýsir sér í nefnd-
um blaðaskrifum.
Jörð ... 171