Jörð - 01.07.1944, Qupperneq 51

EFUR ÞÉR, kœri áheyrandi, ekki dottið sjálfum í
■LJ hug, að hinn eilífi Faðir sé að ávarpa þjóð þina
og in.a.s. þig pei'sónulega, í hinni miklu hlífð og vel-
gengni, sem þú ásamt þjóð þinni i heild hefur, jrfiideitl
skoðað, átt að fagna í þessum alþjóðlega eldsvoða?
Flvað hefur þá hinn algóði Faðir verið að tala við þig?
Ekkert sérstakt, mér vitanlega, seg'ir þú e.t.v. Þú hafir
enga trú á því, að Guð sé að skipla sér af þér persónu-
lega, öreind einni í þeim óendanleikans heimi, sem
stjörnuvísindi nútímans eru að veita liina ótrúlegustu
útsýn yfir. En eru þá ummæli postulans í hinum fræga
lofsöng í 13. kap. I. Korinþubréfsins um, að vér séuin
„r/erþekkt af kærleikanum“, er þrátt fyrir allt sé innsta
og voldugasta afl tilverunnar, orðagjálfur eitt? Er það
þá blekking, er Jesús segir sjálfur, að öll þín liöfuðhár
séu talin? Eða er hinn nákvæmi, allsstaðar nálægi Faðir
hara — mállaus?! Eða kannski það sé eftir allt saman
að eins misskilningur smiðsins frá Nazaret og þeirra,
er tekið lmfa trú lians, að Guð sé — Faðir?! Kannski
enginn Guð sé til?!
T3 ÓMVERJAR hinir fornu voru á þeim tíma, er Páll
skrifaði liið svonefnda Rómverjabréf, hættir að trúa
i nokkurri alvöru á guð. Fjöldinn allur á vorum dögum
virðist hafa svipað viðhorf — a.m.k. gagnvart Föður þeim,
er Jesús Kristur kenndi. Eða dettur yður e. t. v. í hug, að
það sé trú i .nafni Jesú Krists, sem stendur á bak við yfir-
gangs- og sérdrægniskrafta þá, er öðru fremur hafa stjórn-
að veröldinni — m.a.s. i voru litla, hlutlausa jijóðfé-
lagi? Ég er þess fullviss með sjálfum mér, að í yður er
ekki nokkur skuggi af efa um, að væru hjörtu þeirra
þjóða, er fram að þessu eða til skamms tíma, hafa ver-
ið taldar kristnar, gagntekin af þeirri trú, er fyllti lijarta
Jesú og postulanna og fyllt hefur hjörtu milljóna læri-
sveina þeirra fram á þenna dag, þá væri ekki nú sú
hörmung og eyðilegging ríkjandi i heiminum, sú trvllta
sérhagsmunastreita í voru eigin þjóðfélagi, sem raun
Jönn 193