Syrpa - 01.10.1919, Qupperneq 22

88
S Y R P A
myndarlegu, ungu Indíána-konu. “En má eg spyrja þig að einu,
herra Hamar?"
“Velkomið,” sagði Hamar brosandi.
“Mig langar til að vita hvaða atvinnu þú stundaðir áður en
þú fórst hingað vestur til fjallanna.”
“Það er næsta erfitt að svara því,” sagði Hamar, “því að eg
hefi verið við ótal margt riðinn um dagana, og víða farið um sjó
og lönd. Eg hefi lært 'margt, en ekkert til hlítar. Og eg hefi alla
æfi neytt míns brauðs í sveita míns andlitis; eða með öðrum orð-
um: eg hefi lengst af unnið heiðarlega strítvinnu. Eg stundaði
að vísu bóknám við æðri skóla um nokkur ár, eins og þú, en eg
fann að Iokum, að það átti ekki við mig, gerði mig of kveifar-
legan og dró mig um of frá móðurbrjóstum náttúrunnar. ----Kon-
an mín er að bjóða þér niðursoðnar fíkjur, sem geymdar hafa
verið í sykri. — Vertu svo góður!"
“Þakk!” sagði Ingólfson og tók við lítilli tréskál, sem Indí-
ánakonan góða rétti honum “Sagðu mér nokkuð, herra Hamar,
hvernig fórstu að vita, að eg hafði stundað nám við æðri skóla?”
“Eg sá það á andliti þínu,” sagði Hamar; “því að langvar-
andi bóknám setur ætíð innsigli sitt á augabrúnir og enni, og
aúgnaráðið segir frá því við hvert tillit. Andlitið alt — en þó
einkum augað — er sannur spegill hins innra manns. En það
kynlega við það er þetta: að hinn innri maður manns sér aldrei
sjálfan sig í sinni eigin skuggsjá. Það eru aðrir, sem sjá mynd
hans og hreyfingar í skuggsjánni hans. En til þess að sjá sjálfan
sig, verður hinn innri maður að horfa í annara gler. — Skrítið
nokkuð og um leið dásamlegt! ----- Við erum ekki búnir að vera
lengi saman, og þú hefir ekkert sagt mér um sjálfan þig, nema
það, að þú hétir Ingólfson og værir konunglegur löggæzluriddari,
en samt veit eg nú meira um æskuár þín, hæfileika þína^ vonir
þínar og ástríður, heldur en þú hefir hugmynd um. Augnaráð
þitt og svipbrigði hafa altaf verið að segja mér frá því, síðan þú
komst hingað. Já, þú hefir jafnvel ekki getað leynt því fyrir
mér, hvert erindi þitt er hingað í dalinn. Eg skal segja þér það:
Þú komst hingað til þess að leita að hvítum manni, sem sagður er
að vera brjálaður. — Indíánarnir hans Sitting Bull, sem flýðu
hingað í fyrrahaust sunnan frá Bandaríkjunum, hafa þózt sjá hér
hvítan mann vitstola. Þeir eru hræddir við hann, og hafa beðið
lögregluliðið að koma honum í burtu héðan. Tveir riddarar
voru sendir hingað til að vita, hvað satt væri í sögu Indíánanna.
Og annar þessara riddara ert þú. -— Meðan þið riddararnir, og