Syrpa - 01.10.1919, Blaðsíða 44

S Y R P A
110
Þú þekkir ekki Tony, ’ sagSi Jesse háSslega. “Þú ert
Pinkerton-spæjari. Þessi flótti þinn eftir veginum, með alla þessa
lubba á hælunum á þér, var ekkert annað en uppgerÖ. HeldurSu
aS Bob More hefSí skotiS hvaS eftir annaS í hóp af tuttugu ríS-
andi mönnum, án þess aS hitta mann eSa skepnu. Bull.”
“Eg skaut meS vinstri hendinni og eg get ekki skotiS meS
henni,” sagSi fanginn ákafur.
“Þetta er nóg,” sagSi Frank og rétti fram byssuna. “Hann
játar aS hann sé ekki örfhendur og samt skýtur hann meS vinstri
hendinni.”
“Þú hefir dæmt sjálfan þig til dauSa/’ sagSi Jesse og færSi
sig fáein fet aftur á bak.
“BíSiS þiS viS! I guSs bænum bíSiS þiS ofurlítiS!”
hljóSaSi fanginn um leiS og tveimur stálbláum byssukjöftum var
miSaS á hann, öSrum á höfuSiS en hinum á hjartaS. “Eg skaut
meS vinstri hendinni vegna þess aS eg get ekki hreyft þá hægri.
Eg er særSur!”
Hann fletti niSur hálsmáiinu á skyrtunni og sýndi þeim stór-
an blóSstorkinn blett. Stórt skot sár var í vöSvanum á upp-
handleggnum og aftur á hálsinn var rauS rönd eftir kúlu, sem
hafSi snert hann.
BlóSblettirnir höfSu ekki sést vegna þess aS milliskyrtan var
blá og óhrein af ryki.
“ÞaS er enginn vafi á því, aS hann hefir veriS skotinn,”
sagSi Jesse meS hægS og lækkaSi skambyssuna.
“ÞaS hefir varla veriS tóm uppgerS,” sagSi Frank.
“UppgerS!” stundi fanginn og pressaSi saman varirnar af
sársaukanum í öxlinni. "Eg skyldi vera ykkur þakklátur, ef þiS
gæfuS mér tíma til aS leggja fram skilríki mín, bjánarnir ykkar.”
Jesse féll þetta tilsvar vel í geS; þaS bar vott um aS fang-
inn væri ekki meS öllu huglaus. Hann jafnvel brosti um leiS og
hann stakk skambyssunni aftur í belti sitt og gaf fanganum bend-
ingu um aS setjast. “Haltu áfram,” sagSi hann. “ViS Frank
höfum máske veriS helzt til fljótfærir. En vertu ekki meS neina
útúrdúra og komstu aS efninu.
“Jæja, eg er Bob More, og fimm þúsund dollarar hafa veriS
lagSir til höfuSs mér fyrir aS drepa nokkra náunga, sem voru okk-
ur til leiSinda.”
“Sleptu öllu þessu,” sagSi Jesse þurlega; “þaS er aS segja
nema þú viljir aS viS fáum verSlaunin fyrir aS ná þér.”