Syrpa - 01.10.1919, Blaðsíða 56

Syrpa - 01.10.1919, Blaðsíða 56
122 S Y R P A son. Þar kemur kafli úr viÖureign þeirra Eríks og Stefáns Ólafssonar, bls. 86—87( sem eg vil leyfa mér aÖ taka hér með, því hann lýsir Stefáni að nokkru leyti, og sýnir ljóslega, að það sem honum mun hafa verið eiginlegt, að hann var þungur til vinnu og vildi hafa góða og náðuga daga. “Einn vetur var hann (Eiríkur) léður frá Hofteigi (hann var þar lengi hjá séra Sigfúsi Finnssyni), fyrir sauðasmala að Aðalbóli í Hrafnkelsdal. Þar bjó þá ekkja er Anna hét (Guðmundsdóttir). Fyrirvinna hjá henni var þá Stefán Ólafsson sterki úr Húsavík, mikill maður og sterkur; hann kvæntist ekkjunni síðar. Stefán var heima við á daginn og hirti gripi þá, er heima voru. Það hafði farist fyr- ir hjá Stefáni að moka hesthúsið nógu oft og hafði safnast fyrir svo mikið undir hestunum, að þá tók nærri heima í ræfrinu. Eiríkur var allan daginn við beitarhús og kom seint heim á kvöldin, og þá stund- um með hærusekk mikinn fullan af sauðataði frá beitarhúsunum. Eiríki þótti daufl'eg vistin á Aðal- bóli, og þóttist þar hafa orðið fegnastur mat sínum eins og Grett" ir á Reykhólum, enda sagði hann svo sjálfur frá, að húsfreyja hefði haldið öllu til Stefáns, sem bæði var í tilhugalífi við hana, og heima á daginn; fanst Eiríki að Stefán ætti of gott í samanburði við sig, en hefði þó öllu léttari störf og hægri, og fékk hann af þessu óvild nokkra til Stefáns; þótti hann um of húsbóndaríkur á heimilinu. Þá var það eitt'kvöld um veturinn, er Eiríkur var heim kominn af beitar- húsunum, að Stefán skipar Eiríki að moka hesthúsið morguninn eft- ir, áður en hann fari á beitarhúsin, en Eiríkur tók lítt í það en segir á þá leið, að Stefán muni ekki ann- að þarfara vinna sjálfur. Hefir Stefán þá í heitingum við hann og líður svo nóttin. Morguninn eftir fer Eiríkur að vanda sínum til beti- arhúsa. og var Stefán þá ei risinn úr rekkju. Um kvöldið tekúr hann með sér taðpoka heim. Hafði hann pokánn á bakinu í bandi, og brugðið lykkju fram yfir höfuð sér að halda í. Ófærð var nokkur og fannir sumstaðar. Þeg- ar heim kom að bænum, lá leið Ei- ríks fram hjá hesthúsinu; en dimt var orðið, og er hann gengur fram hjá hesthúsdyrunum, veit hann ekki fyrri til en Stefán snarast út úr hesthúsinu, að honum og rekur hnefann svo hart á nasir Eiríki, að blóð féll um hann allan. Eiríkur reiðist, fleygir lykkjunni yfir höf- uð sér, svo hann verður laus við byrði sína, og ræðst á Stefán. Varð þar harður aðgangur, en svo lauk að Eiríkur hafði Stefán undir, og hélt honum föstum í skaflinum, og lét blæða úr sér í andlit honum, þar til honum hætti að blæða. Lét hann þá Stefán loks upp standa, og fór sjálfur heim til ibæjar. Ekki lagði Stefán neitt til Eiríks upp frá því, hvorki ilt né gott, að hann sagði.” Það heyrði eg talað um fyr á ár-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.