Syrpa - 01.10.1919, Blaðsíða 26

92
S Y R P A
macSur, sagSi Páll Lúkas. “Við erum sem sé ný komnir sunnan
frá Kýprus-ey, sem er í miðjarðarhafinu og aðeins steinsnar frá
landinu helga; og vorum við bræðurnir beðnir fyrir kistu, sem
á að fara til konu nokkurrar, er heima á í herberginu nr. | 0 á
fjórða lo'fti í marghýsinu Tipperary ( (Tipperary Rooms).”
“Marghýsið 1 ipperary er austast í borginni og um hálfa-aðra
mílu héðan,” sagði Cormigan.
Einmitt það?” sagði Páll Lúkas. “Okkur var samt sagt
að þetta marghýsi væri aðeins rúma enska mílu frá kirkjunni
þarna yfir frá. En hvað sem því líður, þá langar okkur til að
biðja þig, að flytja okkur og kistuna í kvöld alla leið austur í
Tipperary marghýsið.”
“Má það ekki dragast þangað til í fyrramálið?” sagði Cormi-
gan. ‘Hestarnir eru orðnir lúnir, og eins eg. Og svo er eg rétt
í þann veginn að Ieggja af stað heim til mín.”
“Kistan verður endilega að komast til konunnar í kvöld,”
sagði Páll Lúkas. “Við verðum sjálfir að afhenda kistuna og
bréf, sem henni fylgir. Á morgun klukkan níu verður skipið far-
ið héðan. Við verðum því endilega að afljúka erindinu í kvöld
og vera komnir aftur um borð fyrir klukkan tólf í nótt.”
“Þið verðið að fá einhvern annan en mig til þess, að fara
með ýkkur austur í nótt,” sagði Cormigan og tók í taumana á
hestinum. “Eg er að fara heim. Verið sælir, ungu herrarl”
“Nei, bíddu við eitt augnablik!" sagði Pétur Lúkas, sem
hingað til hafði staðið á bak við bróður sinn og ekki sagt eitt
orð. “Lofaðu okkur að komast að einhverjum samningum við
þig,” sagði hann og tók um taumana á hestinum rétt fyrir framan
hendurnar á Cormigan.
“Það eru til fleiri ökumenn hér í borginni en eg,” sagði
Cormigan hálf-önugur og dró með hægð taumana úr höndum hins
unga sjómanns.
“En við sjáum hér engan ökumann, nema þig einan,” sagði
Pétur Lúkas og horfði í greipar sér. “Við erum hér alveg ókunn-
ugir og í stórum vanda staddir. Við höfum lofað ungum vin
okkar því hátíðlega á deyjanda degi, að koma kistunni og bréfinu
til skila — til móður hans. Og við verðum, hvað sem það kost-
ar, að afhenda móður hans hvorttveggja í kvöld. Við fengum
ekki 'leyfi til að vera lengur í landi en til klukkan tólf í nótt. Skip-
ið fer út úr höfninni í fyrramálið. En ef við missum af skipinu
og verðum hér eftir, þá verðum við teknir fastir sem strokumenn
og liðhlauparar. — Vertu nú svo góður að flytja okkur og kist