Nýjar kvöldvökur - 01.08.1927, Blaðsíða 93

NÝJAR KVÖLDVÖKUR
171
til — ja — jeg hefi skift um skoðun,« sagði
Binnell og það var nærri klökkvi í rödd nni.
»Víltu láta Jeminu frænku hafa hann?« spurði
Bob hlægjandi.
>Nei, e'nmitt ekki það,« svaraði Binnell.
>Sa(t að segja er jeg að hugsa um, að hafa
hann sjálfur.« Hann varð blóðrjóður í andliti.
Bob glápti á hann. >Hefirðu fengið sól-
stungu?« hraut út úr honum.
Binnell roðnaði enn meir. >Nei, Bob. Mjer
er þelta alvara. Jeg veit, að þetta lítur heimsku-
lega út, en — —« hann hætti við setninguna.
Ráðskonan kom inn.
>Halló, Móse!« hrópaði hann til barnsins,
sem ráðskonan var með í fanginu.
Binnell tók við barninu og hossaði því upp
og niður.
Bob leit á þá og brosti háðslega.
>Pú verður að fyrirgefa mjer,« sagði hann.
»En þú segir sjálfur að þú sjert allslaus, og ef
frænka þín heldur áfram að vera jafn harð-
brjósta, þá get jeg ekki skilið — —
»F*etta kemur frænku minni alls ekkert við,<
greip Binnell frarn í. -Þetta er mál, sem að-
eins kemur okkur Móse við. Er það ekki
satt, Iftill,« sagði hann og kitlaði drenginn
undir hökunni.
>Móse! Rví í ósköpunum kallar þú hann
Móse?« spurði Daniels undrandi.
»Jú, jeg fann hann á sama hátt og Móse
var fundinn forðum. Rað var lika Móse, sem
leiddi fólk sitt út frá plágum Egyptalands, eða
var það ekki ? Og sjáðu nú til. Ressi litli
Móse minn hefir leitt mig inn á nýja braut.
Hin fyrsta vinna, sem jeg hefi unnið á æfi
minni, hefi jeg unnið fyrir hann. Hann hefir
af þeirri ástæðu náð vissum tökum á mjer.«
Binnell þagnaði.
»Bob,« sagði hann eftir nokkra þögn. >Þú
hefir oft sagt, að þú gætir útvegað mjer at-
vinnu. Jeg hefi ekki einu sinni spurt þig að,
hvaða vinna það væri. Jeg hefi alt af haldið,
að jeg þyrfti aldrei að vinna.«
Bob Ieit forvitnislega á hann, en sagði ekki
neitt.
»En nú ætla jeg að vinna. Jeg hefi til
þessa álitið vinnuna þrældóm.*
»Jeg er hræddur um að þú haldir þeirri
skoðun framtíðinni,« sagði Bob.
»Rað getur vel verið. En sjáum nú til —«
Binnell strauk fingrinum gegnum hið mjúka
hár drengsins — »það er nokkuð annað, þeg-
ar maður er að vinna fyrir annan. Mig lang-
ar til að vinna fyrir Móse. Jeg ætla að- ala
hann upp eins og hann væri sonur minn. Jeg
ætla að vinna fyrir honum, þar til hann er
orðinn 25 ára. Við höfum afráðið það. Svo
ætlar hann að vinna fyrir pabba sinn og þá
get jeg verið eins latur og jeg vil. Hefirðu
ennþá nokkra vinnu handa mjer, Bob?« spurði
hann alvarlega.
Bob leit á vin sinn.
»Já, jeg hefi hana. En það er ekki staða
fyrir letingja. Mig vantar einhvern til að
hjálpa mjer til að reka jörðina, sjá um reikn-
ingshald og þess háttar. En það verður lika
margt fleira að gera. Dálítið hús fylgir stöð-
unni. Og svo getur þú alið drenginn þinn
upp í sveit. En mundu eftir því, að þú verð-
ur að vera án klúbba og veitingahúsa.*
»ViItu láta mig fá þessa stöðu?« spurði
Binnell, og leit alvarlega í augu vinar síns.
Bob greip hendi Binnells og þrýsti hana
innilega.
»Já, það vil jeg,« sagði hann rólega. »Og
jeg ætla að vera guðfaðir drengsins,* bætti
hann við.
(Lauslega þýtt.)