Sjómannadagsblaðið - 07.06.1942, Side 23

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
3

VIRÐULEG GJÖF Sigfús HaUdórsson gef-
ur Sjómannadeginum lag við kvæði Magnúsar
Síefánssonar, ..Sfjáni blái".

Ávarp höfundar:
Sjómannadagurinn hefir frá því fyrsta verið sjó-
mannastéttinni til sóma. Dagur þessi hefir ekki ein-
wngis sameinað hugi sjómannanna, hmna hraustu
sona fslands, heldur og alla hina íslenzku þjóð. Hver
einasti íslendingur m.un á þessum degi beina athygli
sinni að starfi hinna vösbu sjómanna, og fyllast
hrifningu yfir þeirri þrotlausu sókn, sem þeir inna
af höndum fyrir land sitt og þjóð.
Þessum hetjum íslands fylgja bjartar vonir um
velgengni í hinni hörðu baráttu við mislynd öfl nátt-
úrunnar og hættur hafsins. Þeim fylgja blessun og
fyrirbænir allra, sem í landi starfa. SérstaJdega á
þessum degi fýsir marga að sýna sjómönnum vott
virðingar sinnar, og flytja þeim þakkir fyrir þeirra óeigingjarna starf.
Sem vott slíkrar virðingar leyfi ég mér hér með að tileinka Sjómannadeginum
1942 þetta lag mitt við kvæðið „Stjáni blái“ eftir Magnús Stefánsson. Ég bæði veit
og finn, að þetta er lítil gjöf og að dagurinn og stétt sú, sem hún er tileinkuð, ættu
það fyllilega skilið, að hún væri bæði meiri og merkilegri, en ég bið ykkur að taka
viljann fyrir verkið og virða þetta á betri veg. ,, ,r
Sigfus Halldorsson.
Sigfús Halldórsson
Stjórn Sjómannadagsins þakkar af alhug hinu unga tónskáldi virðulega gjöf og
hlýleg ummæli í garð íslenzkra sjómanna.
Því er oft haldið fram, og sennilega ekki að ástæðulausu, að hún sé þykkari hjá
sjómönnum, en öðrum stéttum þjóðfélagsins, skelin, sem að jafnaði skýlir tilfinn-
ingum þeirra og einkamálum. 1 baráttu sinni við Ægi hafa þeir tamið sér nauðsyn
þess að leggja höft á tilfinningar sínar, dylja harma sína og gleði bak við hrjúft
og óþjált yfirborð.
Þessi slca'pgerðai'einkenni sjómanna hafa oft verið vnisskilin og sjálfur kjarninn
dæmdur um of eftir gervihjúp þeim, sem um hann lykur. En þeir, sem kunnugir
eru sjómönnum,, vita þó ofur vel, að undir yfirborðinu leynast heitar tilfinningar,
einlægar í þeirra garð, er sýna þeim vináttu og skilning.
Með gjöf þeirri, sem að ofan getur, og hinum hlýlegu vinarorðum, sem henni
fylgja af liálfu gefandans, hefir hann valið sér þá leið, sem stytzt er og öruggust
inn að hjarta sjómannsins — leið samúðar og vinarþels.
Sjómennirnir verða sjálfsagt ekki háværir í þaklclæti sinu að þessu sinhi
fremur en vant er, en gefandinn má vera þess fullviss, að þótt ýmsa þeirra bresti
að sjálfsögðu hæfileika og þekkingu til að dæma um gildi tónverskins frá listrænu
sjónarmiði, verður vinarþelið, sem á bak við það liggur hjá höf., ekki misskilið af
sjómönnunum. Fyrir áhrifum þ e s s munu hugir þeirra standa opnir í kvöld, eg
lagið hljómar í fyrsta sinn frá hátíðahöldum Sjómannadagsins, sungið af fjölmenn-
um karlakór. Megi áhrif þess þakklætis, sem þá verður beint til gefandans frá ís-
lenzkum sjómönnum, verða honum í framtíðinni til giftu og blessunar.
❖❖•M-K-H-X*
❖*>❖❖❖
L
.:l..x«x-:-h-:-x-:-x-h-:-h-h-h*<-h->^<-:-h*^<-k-:-h-h-:-h-h-h-:-h-h-:-><-h-h-:*