Sjómannadagsblaðið - 07.06.1942, Qupperneq 27

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
7
Fr. Halldórsson:
Horft um öxl
Á fulltrúaráðsfundi Sjómannadagsins árið
1939 var kosin 5 manna nefnd, er gera skyldi
tillögur um framtíðarhlutverk dagsins. Nokk-
urs ágreinings hafði gætt meðal fulltrúanna
um lausn þessa máls og var því ekki talið ráð-
legt að taka endanlega ákvörðun um það, fyrr
en betur hefðu verið athugaðar tillögur þær,
sem fram höfðu komið.
Nefndin varð, sem kunnugt er, ásátt um þá
úrlaush, að dagurinn skyldi í framtíðinni beita
sér fyrir því að koma dvalarheimili á stofn fyr-
ir aldraða sjómenn og voru tillögur hennar um
þetta birtar í Sjómannadagsblaðinu árið 1939.
Á aðalfundi Sjómannadagsráðsins, 1. marz
s. 1., voru tillögur þessar samþykktar einróma,
og ákvörðun þannig tekin um meginhlutverk
dagsins á komandi árum.
Með ákvörðun þessari eru mörkuð tímamót í
samvinnu þeirri um Sjómannadag, sem til var
stofnað af íslenzkum sjómönnum fyrir 5 árum
síðan. Með henni er samtökum þessum, eftir 5
ára starf, sltapaður sameiginlegur baráttu-
grundvöllur og fengið verðugt takmark til að
keppa að.
Þetta 5 ára tímabil hefur að sjálfsögðu verið
mótað margs konar byrjunarörðugleikum, sem
ávallt fylgja starfi brautryðjenda, á hvaða sviði
sem er.Þessir örðugleikar hafa þó reynzt minni
en ætlað var upphaflega, og má í meginatriðum
þakka það því, hve frábærlega hefir tekizt valið
á helztu forustumönnum dagsins og hve drengi-
lega menn hafa almennt lagt fram krafta sína
í þarfir hans.
Á örðugum fjallgöngum er þeim hollt, sem
klifa brattann, að staðnæmast öðru hvoru, horfa
um öxl yfir farinn veg og safna kröftum til
nýrra átaka. Islenzkir sjómenn hafa að vísu
ekki, í þessum efnum, yfir langan veg að líta,
er þeir minnast í dag 5 ára starfsemi sinnar í
sambandi við Sjómannadaginn, en árangur
þeirrar starfsemi er þó vel þess verður, að rak-
in sé, í fáum atriðum, hinn vinsæli þróunarfer-
ill hennar og jafnframt skýrt frá tildrögum
þess, að til samtaka þessara var stofnað. Um
hið síðar nefnda mun fæstum kunnugt, öðrum
en þeim, sem lögðu upphaflega hyrningarstein-
inn að samtökunum. í fundagerðabók Sjómanna-
dagsráðsins er ekkert á það minnst, engar frá-
sagnir birtar frá þeim undirbúningsfundum,
sem um málið voru haldnir áður en kosið var af
einstökum félögum hið raunverulega fulltrúa-
ráð, skipað 2 mönnum frá hverju félagi. En
þegar skráð verður síðar meir saga þessa máls,
ber að sjálfsögðu að rekja feril þess svo langt,
sem heimildir leyfa, og þær heimildir eru í
meginatriðum eins og hér verður frá skýrt:
Á stjórnarfundi Fél. ísl. loftskeytamanna,
sem haldinn var í Reykjavík 16. des. 1935, var
til umræðu, meðal annars, áskorun, sem félegs-
stjórninni hafði borizt frá Alþjóðasambandi
loftskeytamanna, samþykktri á ársþingi þess í
Gautaborg árið 1934. Var í áskoruninni mælst
til þess að félög loftskeytamanna beittu sér
fyrir því, hvert í sínu landi, að árlega yrði hald-
inn hátíðlegur sérstakur minningardagur þeirra
loftskeytamanna, sem farizt hefðu við skyldu-
störf sín á höfum úti. Á fundinum voru mættir
þeir Henrý Hálfdánsson, Friðrik Halldórsson og
Jón Eiríksson. Voru fundarmenn allir sjálfri
hugmyndinni hlynntir, en töldu þó réttara, með
tilliti til þess hve félagsskapur loftskeytamanna
væri fámennur hér á landi, að hafið yrði sam-
starf við önnur félög sjómanna um sameiginleg-
an minningardag fyrir sjómannastéttina al-
mennt, og yrði jafnframt hafin fjársöfnun í
sambandi við daginn til byggingar veglegs
minnisvarða yfir drukknaða sjómenn.
Á aðalfundi félagsins, 11. júní 1936, var mál-
ið enn á ný til umræðu og rætt frá ýmsum