Sjómannadagsblaðið - 03.06.1951, Qupperneq 46

Jörundur.
Egill Þorgilsson, 1. stýrimaður:
Nýju skipin eldast og verða úrelt
Þau þarf að
Sjómannadagurinn, er eins og allir vita, hátíðis-
dagur allra íslenzkra sjómanna, og um leið er
hann haldinn hátíðlegur til þess, að safna fé til að
koma upp heimili fyrir aldraða sjómenn. Sú hug-
mynd fæddist samhliða hugmyndinni um einn
dag á ári, helgaðann íslenzkum sjómönnum. Dag-
urinn hefur til þessa sett sinn svip á öll sjávar-
þorp landsins og allstaðar farið vel fram og skipu-
lega. Sjómennirnir íslenzku, hafa sýnt það, að þeir
kunna að halda virðulega upp á sinn dag, ekki
lyst og áfergju, bitarnir bókstaflega hurfu með
ískyggilegum hraða, mér fannst, að ég hefði ekki
bragðað mat í viku, fyr en nú. Héldum við svo af
stað aftur og drógum lóðirnar, var þetta saman-
lagt dágóður afli og fannst okkur ferðin allgóð
eftir allt saman og vorum hinir ánægðustu er við
rendum í heima vörina seint um kvöldið, eftir
tæplega þriggja sólarhringa útivist.
endurnýja.
síður en önnur stéttarsamtök í landi, og er það vel.
Eina breytingu finnst mér þó þurfa að gera, á
þessum hátíðahöldum sjómanna, og hún er sú,
að þeir forráðamenn þjóðarinnar, sem vilja hjálpa
okkur til að gera daginn hátíðlegan, leggi fram
í ræðum sínum einhver framtíðarplön viðvíkjandi
framtíð sjávarútvegsins, en hælist ekki stöðugt af
þeim framkvæmdum sem orðið hafa á liðnum ár-
um, með öðrum árum, endurtaki ekki ár eftir ár
sama sönginn um það, hvað við höfum fengið mörg
og góð skip síðan heimsstyrjöldinni lauk. Það er að
vísu satt, að eins og stendur er skipastóll þjóðar-
innar sæmilegur, en þessi skip, sem þegar eru
fengin, verða ekki alltaf ný, bráðum þarf að hugsa
um að endurnýja þessi hin sömu skip. Framfarirn-
ar í heiminum standa ekki í stað. Uppfindinga-
maðurinn leggur ekki árar í bát, og hættir tilraun-
um sínum, þótt honum hafi tekist að finna eitthvað
nýtt upp. Nei, hann byrjar strax á öðru viðfangs-
26 SJOMANnadagsblaðið